کانفیگ سوئیچ شبکه

اگر تازه وارد هستید، شاید کانفیگ سوئیچ شبکه یکی از سخت‌ ترین کارهایی باشد که باید یاد بگیرید. بنابراین برای کمک به همه مهندسان شبکه مشتاق یا متخصصان با تجربه که به دنبال یک مطلب کامل هستند، این راهنمای اولیه را در مورد نحوه کانفیگ سوئیچ شبکه گردآوری کرده ایم.

دستگاه های زیادی وجود دارند که در دسته «سوئیچ شبکه» قرار می گیرند. از آنجایی که ما در مورد کانفیگ صحبت می کنیم، در این مقاله به طور خاص به سوئیچ های مدیریت شده اشاره خواهیم کرد. لازم به ذکر است که نحوه پیکربندی سوئیچ لایه 2 در مقابل لایه 3 متفاوت خواهد بود، همانطور که سوئیچ های اداری / خانگی کوچک (SOHO) در مقابل سوئیچ های سازمانی متفاوت است و فراموش نکنید که همیشه تفاوت های کوچکی بین فروشندگان و نسخه های نرم افزار وجود دارد.

سوئیچ شبکه چیست؟

سوئیچ یک دستگاه لایه 2 است که برای ارسال بسته از یک دستگاه به دستگاه دیگر در شبکه استفاده می شود. بسته را از طریق یکی از پورت های خود بر اساس آدرس مک مقصد و ورودی در جدول MAC ارسال می کند.

سوئیچ ها می توانند برای اتصال چندین دستگاه به یکدیگر در یک شبکه استفاده شوند. سوئیچ های شبکه محلی (LAN) برای کنترل و هدایت جریان داده به منابع شبکه، در سطح لایه دسترسی استفاده می شود. سوئیچ گاهی اوقات به عنوان پل شبکه نامیده می شود.

چرا می خواهید روتر را به عنوان سوئیچ پیکربندی کنید؟ هر سال، فناوری Wi-Fi به طور فزاینده ای پیشرفته می شود، به این معنی که روتر قدیمی شما ممکن است به زودی نتواند نیازهای فعلی Wi-Fi شما را پشتیبانی کند. اما این به این معنی نیست که بی فایده است. عنصر شبکه اترنت روتر همچنان مفید است و به مصرف کنندگان اجازه می دهد از آن به عنوان سوئیچ شبکه استفاده کنند. زمانی که بخواهید کابل اترنت را بین چندین دستگاه به اشتراک بگذارید، سوئیچ مفید است.

از آنجایی که سیسکو بسیار رایج است و CLI به سبک IOS آن نه تنها در سوئیچ‌ های سیسکو استفاده می‌ شود، ما روی پیکربندی خط فرمان سوئیچ‌ های Cisco که دارای 15.x IOS هستند به عنوان مثال اصلی تمرکز خواهیم کرد. اما شما می توانید از آنچه که ما در اینجا پوشش می دهیم در بسیاری از محیط های مختلف استفاده کنید. در واقع، از آنجایی که بسیاری از دستورات و مفاهیم برای دستگاه‌ های روتر نیز اعمال می‌ شوند، این می‌تواند مرجع خوبی برای پیکربندی اصلی روتر و سوئیچ باشد.

از دیدگاه شبکه، ما بر روی ویژگی های مربوط به لایه 2 تمرکز خواهیم کرد.

انواع سوئیچ شبکه

سوئيچ شبکه ، کليد اصلی ارتباطات در شبکه های تجاری و خانگی است . از اين رو برای به اشتراک گذاری منابعی چون پرینتر ، اسکنر ، فکس و همچنين ارتباط بين کامپيوترها باید از سوئیچ در شبکه استفاده کرد.

همچنين اين امکان به شما داده ميشود تا با استفاده از سوئیچ از امنيت بالاتری در بستر شبکه خود برخوردار باشيد.

سوئيچ شبکه به دو دسته قابل مدیریت ( Managable ) و غير قابل مدیریت ( Unmanaged ) دسته بندی میشوند.

سوئیچ های غیر مدیریتی ، تنها با اتصال به برق و ارتباط با کلاينت ها و سرور ها از طریق کابل شبکه ، بدون هيچ تنظيم خاصی، ترافيک شبکه را از خود عبور داده و ارتباط بين کاربران را فراهم می سازند . این سوئیچ ها بيشتر در فضاهای خانگی ، ادارات کوچک و يا مکان هایی چون اتاق کنفرانس و اتاق جلسات مورد استفاده قرار می گيرند .

اما چرا لازم است از سوئیچ های قابل تنظيم استفاده کنيم ، وقتی استفاده از سوئيچ غير قابل تنظيم، آسان است؟

هر چقدر شبکه گسترده تری داشته باشيد، ميزان ارتباط بين کامپيوترها و سرويس های موجود در شبکه شما نيز افزايش می یابد لذا به همين ميزان ترافيک شبکه شما افزايش يافته و بسته های ارسالی ديرتر به مقصد می رسند و شما با کندی شبکه مواجه می شويد.

از طرف ديگر بخش هایی که نيازی نیست همه کاربران به آن دسترسی داشته باشند و یا مجاز به دسترسی به آن باشند نيز کاملاً در اختیار و دسترس آزادانه همه کاربران قرار می گیرد، و اين امر امنيت شبکه را تهديد ميکند.

لذا استفاده از سوئيچ های قابل تنظيم، امکان مديريت ترافيک شبکه و امکان بوجود آوردن سطوح دسترسی، را ایجاد و نيز امنيت در شبکه را به صورت چشمگيری تقويت ميکند.

از شرکت های پيشگام در زمينه توليد سوئيچ ميتوان به Cisco ، D-Link ، TP-Link ، IBM ، NetGear و …اشاره کرد.

سوییچ های شبکه دارای لایه های متفاوتی از منظر زیرساخت منطقی شبکه ( Infrastraucture ) می باشند که در شکل زیر این لایه ها کاملا مشخص است.

سوییچ شبکه

– سوییچ های لایه دسترسی ( Access Switch ) :

سوییچ هایی که در این لایه قرار میگیرند، عموما سوییچ هایی هستند که در ارتباط مستقیم با سیستم کاربران و پرینترها و تجهیزات تحت شبکه هستند. به همین دلیل در دسترس بوده و به آنها Access گفته می شود. سوییچ های سیسکویی که در این لایه می توان استفاده کرد عبارتند از: Cisco 2900 Series – Cisco 1900 Series – Cisco 2800 Series و …

– سوییچ های لایه توزیع ( Distributed Switch ) :

سوییچ شبکه های این لایه بدین صورت هستند ، که چندین سوییچِ لایه Access، به این سوییچ ها متصل شده و رابط بین سوییچ های لایه Core و سوییچ های لایه Access می باشند. از مدلهای سوییچ شبکه هایی که در این لایه قرار میگیرند میتوان به سوییچ های سیسکو سری Cisco 5000 Series – Cisco 5500 Series و …. اشاره کرد.

– سوییچ های لایه مرکزی ( Core Swith ) :

لایه مرکزی ، از اصلی ترین و حساس ترین لایه ها است . سوییچ شبکه های استفاده شده در این لایه ، که چندین سوییچ لایه Distributed Switch را بهم متصل میکنند ، می بایست سرعت بالایی از نظر پردازش و انتقال اطلاعات را دارا باشند.

برخی از سوییچ سیسکو هایی که می توان در این لایه از آنها استفاده کرد عبارتند از : Cisco 6500 Series – Cisco 8500 Series – Cisco 6800 Series و ….

شرکت شايگان به شما اين امکان را مي دهد که با بکارگيری دانش فنی به روز از خدمات مشاوره رايگان، طراحی و به دنبال آن  پياده سازی و پشتيباني شبکه ، کانفیگ سوییچ سیسکو و … با بهترين روش و بهينه ترين هزينه بهره مند شويد.

چرا باید کانفیگ سوئیچ انجام دهیم؟

اکثر سوئیچ‌ هایی که توسط کسب‌ و کار های کوچک و دفاتر خانگی مورد استفاده قرار می‌ گیرند، معمولاً نیازی به کانفیگ ندارند – آنها اتوماتیک هستند. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که این سیستم همیشه کار نمی کند. علاوه بر این، این سوئیچ ها مطمئناً هیچ گونه عیب یابی، ورود به سیستم، امنیت یا مدیریت را ارائه نمی دهند.

بنابراین هنگامی که آماده پرش به سوییچ پیچیده‌تر شدید، چه چیزی را باید بدانید؟ بیایید به برخی از متداول ترین سؤالات پاسخ دهیم و پیکربندی اصلی سوئیچ های Cisco IOS را بررسی کنیم.

VLAN پیش فرض چیست؟

‏VLAN پیش‌فرض در همه سوئیچ‌ ها VLAN 1 است. به‌طور پیش‌فرض، همه پورت‌ های روی سوئیچ VLAN 1 هستند. با همه پورت‌ های VLAN 1، همه پورت ‌ها می‌توانند ارتباط برقرار کنند. به محض اینکه تخصیص VLAN را برای یک پورت سوئیچ به VLAN دیگری تغییر دهید، آن پورت سوئیچ نمی‌ تواند با بقیه دستگاه‌ های موجود در پورت‌های دیگر ارتباط برقرار کند.

چرا باید رابط “vlan 1″ را کانفیگ کنم؟

اگر می خواهید که بتوانید سوئیچ خود را از راه دور از طریق شبکه مدیریت کنید، سوئیچ شما به یک آدرس IP نیاز دارد. اگر سوئیچ شما دارای چندین VLAN پیکربندی شده است و می‌ خواهید سوئیچ را از هر VLAN مدیریت کنید، سوئیچ به یک آدرس IP در یک رابط VLAN در هر VLAN نیاز دارد.

برای اینکه بتوانید سوئیچ خود را مدیریت کنید – حتی اگر همه پورت ها در VLAN 1 پیش فرض باقی مانده باشند – هنوز باید یک آدرس IP را در رابط سوئیچ “vlan 1” کانفیگ کنید، که البته در VLAN 1 وجود دارد.

چرا سوئیچ من به یک گیت وی نیاز دارد؟

در واقع، سوئیچ شما نیازی به کانفیگ گیت وی پیش فرض ندارد. با این حال، اگر می خواهید بتوانید با سوئیچ خود از زیر شبکه دیگری ارتباط برقرار کنید، باید یک گیت وی پیش فرض روی سوئیچ پیکربندی کنید تا بداند چگونه به سوئیچ LAN محلی خود برسد.

چگونه می توانم پورت های سوئیچ را به طور بهینه استفاده کنم؟

سوئیچ های سیسکو علاوه بر اتصال رایانه های شخصی معمولی به شبکه، می توانند کارهای زیادی را انجام دهند. به همین دلیل است که باید از پورت های سوئیچ به طور بهینه استفاده کنید – آنها به کانفیگ کمی بیشتر نیاز دارند.

برای اینکه یک پورت سوئیچ را برای استفاده باز کنید و به سوییچ بگویید که همیشه «دستگاه‌های دسترسی» (مانند رایانه‌ های شخصی) روی آن پورت سوئیچ وجود خواهد داشت،

سرعت و دوبلکس در پورت های سوئیچ چقدر مهم هستند؟

سرعت و دوبلکس در پورت های سوئیچ بسیار مهم است. این بدان معنا نیست که سرعت و دوبلکس در پورت های اترنت سوئیچ (که هستند) مهم نیستند.

با این حال، سوئیچ ها همه چیز در مورد اتصال یک دستگاه به شبکه LAN هستند و دستگاه های زیادی وجود دارند که نیاز به اتصال دارند، بنابراین احتمال اینکه در پورت های سوئیچ با مشکلات سرعت و دوطرفه مواجه شوید بسیار بیشتر است. همیشه دستگاه های قدیمی و کندی در جایی در شبکه وجود دارند که کاملاً با سوئیچ شما سازگار نیستند و سرعت و دوبلکس را به درستی بررسی نمی کنند.

کانفیگ اصلی سوئیچ شامل چه مواردی است؟

پیکربندی یا کانفیگ پایه سوئیچ را می توان به عنوان حداقل شبکه، پورت و تامین امنیت مورد نیاز برای استقرار تولید یک سوئیچ در نظر گرفت. در عمل، نیاز های دقیق شما از محیطی به محیط دیگر متفاوت خواهد بود. و به طور کلی، مدیریت سوئیچ موثر در نوع خود یک موضوع مفصل است.

هدف ما در اینجا این است که برخی از اصول پیکربندی سوئیچ را پوشش دهیم که برای اکثر موارد استفاده قابل اجرا هستند. اینها شامل پیکربندی تنظیمات مدیریت سوئیچ، هاردنینگ سوئیچ و پیکربندی VLAN است.

چیز هایی که قبل از تنظیم سوئیچ شبکه باید بدانید

تفاوت های ظریف زیادی در مورد پیکربندی سوئیچ وجود دارد که برای مبتدیان واضح نیست. در اینجا چند نکته اساسی وجود دارد که قبل از شروع باید از آنها آگاه باشید.

تکمیل Command line یا خط فرمان، کلید تب و فلش های بالا/پایین باعث صرفه جویی در زمان می شوند.

اشتباهات تایپی دردناک است و تایپ کردن دستورات طولانی خسته کننده است. خوشبختانه، IOS سیسکو دارای ویژگی هایی است که می تواند به شما کمک کند تا از اشتباهات تایپی جلوگیری کنید و سریعتر کار کنید:

  1. تکمیل خط فرمان. هنگامی که یک فرمان را به اندازه کافی تایپ کردید که منحصر به فرد است، فقط می توانید اینتر را بزنید. به عنوان مثال، به جای تایپ کردن “configure terminal”، می توانید از دستور “config t” مانند زیر استفاده کنید:

‏تایپ Switch  با هشتگ config t [دستورات پیکربندی را وارد کنید، یکی در هر خط. با “CNTL/Z” تمام کنید.

  1. تکمیل تب. با زدن کلید تب هنگامی که متن منحصر به فرد کافی روی صفحه دارید، یک فرمان به طور خودکار تکمیل می شود. به عنوان مثال، زدن تب پس از تکمیل خودکار «conf» برای «configure»
  2. فرمان پیمایش با کلید های بالا/پایین. آیا نیاز به اجرای مجدد یک فرمان دارید؟ می‌توانید با فلش‌ های بالا/پایین روی صفحه‌کلید، در هیستوری فرمان خود پیمایش کنید.
  3. پاداش! از علامت سوال استفاده کنید. برای کمک بیشتر زدن “؟” در ابتدای خط فرمان، تمام دستورات موجود در زمینه فعلی را به شما نشان می دهد. زدن “؟” پس از یک دستور، تمام پارامتر های موجود در آن زمینه را به شما نشان می دهد.

پورت ها و کابل های کنسول

هنگامی که برای اولین بار به یک سوئیچ متصل می شوید، اغلب این کار را از طریق پورت کنسول انجام می دهید. معمولاً این کار با اتصال یک کابل سریال به سوئیچ انجام می شود. همچنین می توانید از آداپتور USB به سریال برای اتصال استفاده کنید.

هنگامی که اتصالات فیزیکی برقرار شد، چگونه می توانید به CLI دسترسی پیدا کنید؟ با استفاده از شبیه ساز ترمینال برای ویندوز، چندین گزینه شبیه ساز محبوب مانند Putty، RealTerm و TerraTerm وجود دارد. MacOS می تواند از شبیه ساز های مشابه لینوکس از جمله screen، minicom و tmux استفاده کند.

اگر به دنبال دسترسی خارج از باند (از راه دور) به پورت های کنسول روی سوئیچ ها، روتر ها و فایروال ها هستید، از سرور کنسول استفاده کنید.

کانفیگ راه اندازی یا استارت آپ در مقابل پیکربندی در حال اجرا یا رانینگ

سوئیچ شما در واقع دارای دو نوع “پیکربندی” یا کانفیگ و مکان است. پیکربندی در حال اجرا سوئیچ در RAM ذخیره می شود. پیکربندی راه اندازی آن در حافظه غیرفرار ذخیره می شود.

چرا این مهم است؟ اگر تغییرات پیکربندی شما در کانفیگ راه‌اندازی ذخیره نشود، با راه‌اندازی مجدد سوئیچ آن‌ها را از دست خواهید داد. همانطور که در پیکربندی در حال اجرا تغییراتی ایجاد می کنید، می بینید که آنها در همان لحظه اعمال می شوند. با این حال، شما باید به صراحت آن تغییرات را در پیکربندی در حال اجرا ذخیره کنید تا تداوم داشته باشند.

نحوه کانفیگ سوئیچ شبکه سیسکو

اکنون که اصول اولیه را می دانید، می توانیم به سراغ دستورات برویم. در اینجا، 10 مورد از مهمترین مراحل پیکربندی سوئیچ شبکه را مرور خواهیم کرد.

در حالی که هر استقرار تولید خاص احتمالاً به مراحل اضافی خاصی نیاز دارد (مثلاً برای هاردنینگ اضافی و مدیریت کاربر)، این دستورات به شما کمک می‌ کنند تا کار را پیش ببرید.

توجه: دستورات و خروجی نمونه ما با استفاده از سوئیچ پیش‌فرض 2960 Cisco Packet Tracer که نسخه SW 15.0 (2) SE4 را اجرا می‌ کند، تولید شد.

مرحله 1: به کنسول متصل شوید

اگر با یک شبیه سازآزمایش می کنید یا از طریق SSH به CLI دسترسی دارید، می توانید از این مرحله عبور کنید.

باید با اتصال به پورت کنسول شروع کنید. این یعنی نرم افزار شبیه ساز ترمینال خود را پیکربندی کنید و کابل رول اور خود را بین پورت کنسول سوئیچ و رایانه شخصی خود وصل کنید.

بسیاری از سوئیچ های سیسکو از این تنظیمات سریال استفاده می کنند:

‏Baud rate : 9600

‏Data bits : 8

‏Stop bits : 1

‏Parity: هیچ

با فرض اینکه پورت سریال رایانه شخصی شما COM1 است، اگر از Putty و Windows استفاده می کنید، می توانید آن را به این صورت تنظیم کنید (زیر گزینه های «Serial» در منو)

هنگامی که کابل شما وصل شد و تنظیم شد، روی open کلیک کنید. سپس اینتر را فشار دهید تا در پنجره ترمینال پاسخ دریافت کنید.

مرحله 2: یک IP مدیریت و gateway پیش فرض تنظیم کنید

آدرس IP مدیریت یا management IP جایی است که می توانید برای کار های اداری آینده وارد سوئیچ شوید. هنگامی که IP مدیریت شما تنظیم شد، می توانید از آن برای SSH در سوئیچ استفاده کنید و آن را در شبکه پیکربندی کنید.

ابتدا با دستور پیکربندی سوئیچ “enable” به حالت Privileged EXEC دسترسی پیدا می کنیم:

‏Switch>enable

‏از آنجا با “config t” (یا “configure terminal”) وارد حالت Global Configuration می شویم.

[دستورات پیکربندی را وارد کنید، یکی در هر خط. با “CNTL/Z” پایان دهید.]

‏Switch (config)#

سپس به رابط VLAN دسترسی پیدا می کنیم.

اکنون می توانیم IP مدیریت و زیرشبکه را اختصاص دهیم. در این مثال، ما 10.10.11.11 را با یک زیرشبکه 255.255.255.0 اختصاص می دهیم. مطمئن شوید که آن را با مقادیر صحیح سوئیچ خود جایگزین کنید!

‏سپس باید با دستور switch  و سپس وارد کردن Config ip address کار را دنبال کنیم.

می‌ توانیم از حالت پیکربندی رابط خارج شویم و یک گیت وی پیش‌فرض برای سوئیچ از حالت پیکربندی گلوبال تعیین کنیم.

‏بعد از این مرحله می توانیم با تایپ switch  و config exitخارج شویم.

مرحله 3: نام هاست و نام دامنه را تنظیم کنید

علاوه بر تنظیم آدرس IP سوئیچ، باید یک نام هاست منطقی به آن بدهید. برای انجام این کار، ما وارد حالت پیکربندی گلوبال می شویم و از دستور hostname استفاده می کنیم

به طور مشابه، ما همچنین می توانیم یک نام دامنه با دستور domain اضافه کنیم:

مرحله 4: لاگین ها را روی خطوط VTY و پورت کنسول تنظیم کنید

گذرواژه‌ های قوی بخش مهمی از سخت‌تر کردن سوئیچ مدیریت‌شده هستند، بنابراین در ادامه یک رمز عبور به تمام خطوط ترمینال مجازی (VTY) اضافه می‌ کنیم. سوئیچ ما دارای 16 خط VTY است که برای دسترسی از راه دور استفاده می شود، بنابراین کل محدوده را از 0 تا 15 پیکربندی می کنیم. باید دستور لازم برای کانفیگ را به سوئیچ بدهید و کار را دنبال کنید.

بعد، از پیکربندی VTY خارج می‌ شویم، به خط 0 کنسول دسترسی پیدا می‌ کنیم و یک رمز عبور جداگانه به آن اختصاص می‌ دهیم.

مرحله 5: رمز عبور Privileged EXEC را تنظیم کنید

علاوه بر محافظت با رمز عبور از خطوط VTY و کنسول، می‌ توانیم و باید از حالت EXEC ممتاز با یک رمز عبور محافظت کنیم.

ما می توانیم این کار را از حالت گلوبال کانفیگ یا پیکربندی گلوبال انجام دهیم و دستور لازم را اجرا کنیم

‏ توجه داشته باشید که: از آنجا که امنیت سوئیچ یک موضوع پیچیده است و ما روی اصول اولیه تمرکز کرده‌ایم، در اینجا به مدیریت کاربر نخواهیم پرداخت. با این حال، مطمئن شوید که کاربران یا سرور های احراز هویت از راه دور را قبل از استقرار تولید به درستی پیکربندی کنید.

مرحله 6: SSH را فعال کنید

در برخی مواقع، نیاز به دسترسی به دستگاه های شبکه خود خواهید داشت و از نظر فیزیکی با آنها در یک مکان نیستید. برای دسترسی به CLI سوئیچ از طریق شبکه، باید از Telnet یا SSH استفاده کنید. از منظر امنیتی، Telnet معمولاً یک راه‌انداز نیست، زیرا داده‌ ها به صورت متن ساده منتقل می‌‌ شوند. که ما باید از  SSH استفاده کنیم.

اولین قدم برای فعال کردن SSH، تولید کلید های RSA است. باز هم می توانید دستور لازم را اجرا کنید تا کانفیگ سوئیچ شبکه به درستی انجام شود.

اندازه مدول کلید را در محدوده 360 تا 2048 برای کلیدهای عمومی خود انتخاب کنید.

انتخاب مدول کلید بزرگتر از 512 ممکن است چند دقیقه طول بکشد.

در مرحله بعد، نسخه SSH را روی 2 تنظیم می کنیم.

اکنون می‌ توانیم SSH را روی خطوط خاص VTY تنظیم کنیم. از 6 خط اول در اینجا استفاده خواهیم کرد.

در نهایت، به سوییچ می‌گوییم که دیتا بیس کاربران محلی را برای احراز هویت کاربران بررسی کند.

مرحله 7: VLAN ایجاد کنید

یکی از واضح ترین دلایل استفاده از سوئیچ مدیریت شده، توانایی ایجاد VLAN برای جداسازی بخش های شبکه است. ما می توانیم با استفاده از دستور vlan این کار را انجام دهیم و سپس نام VLAN خود را اختصاص دهیم. به عنوان مثال، برای ایجاد VLAN 2 و نام مثلا کافه یا هر اسم دیگری که می خواهید، به سادگی دستور لازم برای کانفیگ را ثبت کرده و سیستم آن را اجرا می کند.

اکنون می توانید خارج شوید و این مراحل را برای هر تعداد VLAN که نیاز دارید تکرار کنید.

مرحله 8: پورت های دسترسی را به VLAN اضافه کنید

پس از ایجاد VLAN های خود، می توانیم پورت هایی را به آنها اضافه کنیم. به عنوان مثال، برای افزودن پورت های 5، 6 و 7 به عنوان پورت های دسترسی در VLAN 2، می توانیم از این دستورات پیکربندی سوئیچ استفاده کنیم.

مرحله 9: پورت های ترانک را پیکربندی کنید

اگر برای انتقال ترافیک از چندین VLAN به یک پورت نیاز دارید، باید آن را به عنوان “پورت ترانک” تعیین کنید. برای تبدیل یک پورت به پورت ترانک، به سادگی به کانفیگ آن دسترسی پیدا کرده و حالت را روی Trunk قرار می دهیم. به عنوان مثال، برای اینکه پورت 2 روی سوئیچ خود را به یک پورت ترانک تبدیل کنیم:

مرحله 10: تنظیمات را ذخیره کنید

وقتی پیکربندی ما کامل شد، می‌ توانیم تغییرات خود را در کانفیگ راه‌اندازی ذخیره کنیم. این مرحله را فراموش نکنید، در غیر این صورت با راه اندازی مجدد سوئیچ بعدی، تمام کار شما از بین خواهد رفت!

یک سوئیچ موثر چگونه به نظر می رسد؟

بعد از اینکه کانفیگ سوئیچ شبکه را کامل کردید، چگونه متوجه می شوید که موثر و درست خواهد بود؟ صادقانه بگوییم، هیچ پاسخی برای همه وجود ندارد. به طور کلی، یک سوئیچ موثر سوئیچی است که با توجه به الزامات محیط خاص خود هم ایمن و هم عملکرد خوبی دارد. درک اینکه آیا پیکربندی سوئیچ شما مؤثر است یا نه، با ایجاد آن الزامات پایه و نظارت بر عملکرد شروع می شود.

چگونه یک سوئیچ سیسکو را با Network Configuration Manager پیکربندی کنیم؟

برای پیکربندی سوئیچ سیسکو می توانید از ویژگی Configlet Network Configuration Manager استفاده کنید. می‌توانید با فشار دادن فرمان‌ های پیکربندی سوئیچ به چندین دستگاه، فرآیند را خودکار کنید.

پس سوئیچ ها دستگاه های شبکه ای هستند که در لایه 2 یا یک لایه پیوند داده از مدل OSI کار می کنند. آنها دستگاه ها را در یک شبکه به هم متصل می کنند و از سوئیچینگ بسته برای ارسال، دریافت یا ارسال بسته های داده یا فریم های داده از طریق شبکه استفاده می کنند.

یک سوئیچ پورت های زیادی دارد که رایانه ها به آنها وصل می شوند. وقتی سوئیچ شبکه بخواهد به درستی کار خود را انجام دهد، باید مطمئن باشیم که به درستی پیکربندی یا به اصطلاح کانفیگ شده باشد تا مشکلی به وجود نیاید و درست کار کند.