پارامتر های مهم و تاثیرگذار در تست فلوک

آیا پارامتر های مهم و تاثیرگذار در تست فلوک را می شناسید؟ تست فلوک پارامتر های مختلفی را مورد بررسی قرار می دهد و هر کدام از این پارامتر ها روی نتیجه و قبول یا رد شدن کابل شبکه در این تست تاثیر می گذارند.

تمام پروژه های کابل کشی ساختار یافته با گزارشات کامل تست کابل تکمیل می شود. گاهی اوقات، درک گزارش ها ممکن است سخت باشد. بنابراین ما یک راهنمای برای کمک به رمزگشایی گزارش های آزمایش کابل ایجاد کرده ایم. برای توضیحات مشخصات و همچنین مهم ترین دسته بندی های نتایج آزمون به ادامه مطلب مراجعه کنید.

وقتی نوبت به آزمایش کابل کشی زوج به هم تابیده می رسد، برخی از پارامترهای تست کلیدی مورد نیاز برای تأیید پیوند دائمی با استانداردهای صنعتی وجود دارد – پارامترهایی مانند جایگذاری، NEXT، PSNEXT، ACR-N، PSACR-N، ACR-F، PSACR-F و ضرر برگشتی لازم است.

پارامتر های مهم و تاثیرگذار در تست فلوک کدامند؟

تست Fluke مجموعه ای از تست ها و اندازه گیری های صنعتی برای پیوند های فیزیکی است که با تستر های Fluke مانند آنالیز کابل شبکه Fluke انجام می شود که می تواند اطلاعات “Pass” یا “Fail” را مطابق با استاندارد های صنعت ارائه دهد. سطحی از اطمینان را فراهم می کند که پیوند های کابل کشی شبکه دارای قابلیت انتقال شبکه مورد نظر برای پشتیبانی از ارتباطات داده مورد نظر کاربران هستند. در تست Fluke، تست پچ کورد، تست کانال و تست پیوند دائمی توسط نصاب ها و کاربران نهایی برای تایید عملکرد پیوند های کابل کشی زوج به هم تابیده نصب شده اتخاذ می شود.

چرا باید تست فلوک انجام دهیم؟

کاربران انتظار دارند کابل‌کشی شبکه اترنت آن‌ها به خوبی کار کند، اما برخی از کاربران احتمالاً فرآیند تست کابل را در حین نصب نادیده می‌ گیرند، که می‌ تواند باعث شود آنها در پیدا کردن مشکلات کابل ناکام باشند و مستقیماً منجر به خرابی شبکه شود. با استفاده از تستر های حرفه ای (مانند تسترهای شبکه Fluke) برای کمک به مکان یابی سریع عیب ها، می توان از این مشکل جلوگیری کرد.

تستر های فلوک در عیب یابی کابل قابلیت های فوق العاده ای دارند، همه این موارد در عین حفظ درجه دقت بالاتر. این نه تنها می تواند به صورت گرافیکی خرابی ها از جمله تداخل، از دست دادن بازگشت و خطا های دیگر را نمایش دهد، بلکه نتایج تست را تجزیه و تحلیل کرده و یک گزارش تست Fluke حرفه ای ارائه می دهد. علاوه بر این، تستر های Fluke به شما این امکان را می دهند که نتایج آزمایش خود را برای مراجعات بعدی ردیابی و بایگانی کنید. داشتن داده برای مرجع بسیار مهم است، زیرا ممکن است یک شبکه چندین بار در طول چند سال آزمایش شود. با استفاده از تستر های حرفه ای شبکه Fluke، می توانید نرم افزاری را دانلود کنید تا تمامی نتایج تست های مختلف و اطلاعات تستر شبکه را در یک مکان نگه دارید که مدیریت کار را آسان تر می کند.

تستر های Fluke از مشخصات Cat5e، CAT6 و CAT6A پشتیبانی می کنند. هر کابل نتیجه آزمایش جداگانه خود را خواهد داشت.

نتایج آزمایش کابل مسی توضیح داده شده است.

لیمیت تست یا test limit

اهمیت این دسته از نتایج، مقادیر حد آزمون است، که از آن محدوده پاس/شکست و فرکانس اندازه گیری می شود.

طول، تاخیر، مقاومت، و افت سیگنال یا جایگذاری یا Length, Delay, Resistance, and Insertion Loss

این پارامتر تخمین تستر از طول کابل (که ممکن است با طول واقعی یکسان نباشد، طول بر اساس تاخیر الکتریکی است)، تاخیر انتشار (مدت زمانی طول می کشد تا سیگنال از یک طرف ارسال شود) را نشان می دهد. نسبت دیگر اندازه گیری شده در نانوثانیه)، انحراف تاخیر (آزمایش بزرگترین تفاوت در تاخیر انتشار از یک جفت به جفت دیگر که در نانوثانیه اندازه گیری می شود)، مقاومت (اندازه گیری اهم کل از طریق یک جفت سیم حلقه شده در یک انتهای اتصال)، حاشیه تلفات پیوستگی را هم بررسی می کند. مدت زمانی که یک سیگنال از یک طرف کابل فرستاده می شود و در طرف دیگر دریافت می شود، بر اساس میلی ثانیه، نانو ثانیه و پیکو ثانیه سنجیده می شود و به آن Propagation Delay می گویند.

تفاوت Propagation Delay بین سریعترین و کندترین زوج را Delay Skew گویند که معمولا بین 25-30 Nanoseconds برروی 100 متر کابل می باشد.

با استفاده از پارامتر طول هم اطمینان حاصل می شود که طول کابل از استاندارد 100 متر تجاوز نکند.

 NEXT یا Near-End Crosstalk

‏Crosstalk تمایل سیگنال های یکی از جفت های داده برای القای سیگنال در جفت داده دیگر است. مقادیری که به دست می آید، نشان می‌ دهند که هر دو واحد تستر اصلی (MAIN) و از راه دور (SR) آزمایش شده‌اند. Worst Pair نشان می دهد که کدام مجموعه از جفت ها بدترین تداخل را دارند. NEXT (dB) مقدار بدترین جفت را در مقایسه با حد آزمایش نشان می دهد. فرکانس (MHz) فرکانس را در بدترین حاشیه و مقدار NEXT نشان می دهد. حد (dB) مقدار حد را در دسی بل در فرکانس نشان داده شده نشان می دهد.

‏ACR

تفاوت بین افت سیگنال و NEXT که برحسب dB سنجیده می شود و مشخص کننده میزان قدرت افت سیگنال نسبت به انتهای خط می باشد. در حالت معمول میزان ACR باید در حدود 7dB باشد تا بتوانیم یک کارآیی خوب از کابل داشته باشیم. گاهی مواقع لازم است از کابل های STP (Shielded Twisted Pair) بجای UTP (Unshielded Twisted Pair) استفاده کنیم تا میزان ACR را افزایش دهیم.

تلفات بازگشتی (RL)

این پارامتر تست، بدترین جفت کابل را برای عملکرد تلفات برگشتی شناسایی می کند. همانند Near-End Crosstalk، Worst Pair نشان می‌ دهد که کدام مجموعه از جفت‌ ها بدترین عملکرد زیان بازگشتی را در مقایسه با حد آزمایش دارند. RL (dB) مقدار بدترین جفت را در محدوده آزمایش ضرر بازگشت نشان می دهد. فرکانس (MHz) فرکانس را در بدترین حاشیه و مقدار RL نشان می دهد. حد (dB) مقدار حد را در دسی بل در فرکانس نشان داده شده نشان می دهد.

تخمین طول

این تخمینی از طول کابل بر اساس زمانی است که سیگنال برای عبور از آن طول می کشد. این باید نسبتاً نزدیک به طول کابل فیزیکی باشد اما ممکن است متفاوت باشد.

‏Wiremap

آزمایش wiremap برای تأیید این است که هر سیم به درستی وصل شده است، بدون باز شدن یا کوتاه شدن استفاده می شود. همچنین خطا های فیزیکی مانند زوج های متقاطع، زوج های معکوس یا زوج های تقسیم را نشان می دهد.

نمودار جایگذاری

رد قرمز محدودیت های آزمایشی را برای Insertion Loss نشان می دهد. این تنها نموداری است که در آن می‌خواهیم مقادیر خود را زیر خط قرمز قرار دهیم که به این معنی است که از دست دادن درج کمتر از استاندارد حد TIA/ISO است.

نمودار NEXT

باز هم، رد قرمز محدودیت‌ های آزمایشی Near-End Crosstalk را نشان می‌ دهد. آثار رنگی مخلوط، ترکیب شش جفت را نشان می دهد. هرچه این مقدار بزرگتر باشد، نتیجه بهتر است. تا زمانی که نتایج جفت ها بالاتر از خط PASS/FAIL (رد قرمز) قرار می گیرد، کابل مشخصات را پاس می کند.

نمودار RL

برای نمودار RL، که مشابه نمودار NEXT است، هر چه مقدار بزرگتر باشد، نتیجه بهتر است. تا زمانی که ردیابی برای ترکیب زوج ها (4 جفت) بالای خط PASS/FAIL (رد قرمز) قرار می گیرد، کابل مشخصات را پاس می کند.

‏Headroom

اگر بخواهیم با یک پارامتر کلی کیفیت کابل را بررسی کنیم،هدروم را بررسی می کنیم.

هدروم فاصله بین محدوده استاندارد و نتیجه تست کابل با واحد دسی بل است.

هر چقدر هدروم بزرگتر باشد لینک بهتری در اختیار داریم.

‏NVP

‏NVP مخفف Nominal Velocity of Propagation  یکی از پارامتر های تست فلوک است

که به نسبت سرعت انتشار سیگنال در کابل به سرعت انتشار نور گفته می شود.

تمام کابل های شبکه استاندارد دارای NVP بین 0,6c و 0,9c هستند.

لازم به ذکر است که متناسب با نوع تست آداپتورهای مربوطه به دستگاه وصل می شود.

این آداپتورها از یک سمت به دستگاه و از سمت دیگر به کابل وصل می شوند.

مفهوم ALL+ چیست؟

در حالی که پارامتر های مورد نیاز به طور خودکار برای حد تست انتخابی شما آزمایش می‌ شوند، آیا تا به حال به پسوند (+all) در صفحه نمایش محدودیت‌ های تست فلوک خود توجه کرده ‌اید و به این فکر کرده ‌اید که دقیقاً به چه معنا است و چرا و چه زمانی باید آن را انتخاب کنید؟ اگر چنین است، احتمالا شما تنها نیستید.

جدیدترین نسخه کد DSX، 6.1 فلوک تستر، ارائه محدودیت‌ ها را ساده می‌ کند و انتخاب «+PoE» و «+All» را در پایین بسیاری از محدودیت‌ های TIA و ISO دارد. اگر آن‌ ها بررسی نشده باشند، فقط محدودیت‌ های آزمایش میدانی نشان داده می‌ شوند. آنها را انتخاب کنید و با نسخه‌ های اندازه‌گیری «(+PoE)» «(+ALL)» که به فهرست‌ ها اضافه شده‌اند، فهرست طولانی‌تر می‌ شود.

هنگامی که یک محدودیت آزمایشی با پسوند (+PoE) یا (+All) انتخاب می‌کنید، اساساً پارامتر های آزمایشی اضافی را اضافه می‌ کنید که توسط ANSI/TIA یا ISO/IEC برای آزمایش میدانی مورد نیاز نیست. برای “+PoE”، این اندازه‌گیری‌ ها عبارتند از عدم تعادل مقاومت DC در یک جفت و عدم تعادل مقاومت DC بین جفت‌ ها، و همچنین محدودیتی برای مقاومت حلقه DC. “+All” شامل این موارد به همراه اندازه گیری های ELTCTL، TCL، CMRL و CDNEXT است. در حالی که این اندازه‌گیری‌ های اضافی برای آزمایش میدانی مورد نیاز نیست، بسیاری از این پارامتر ها برای ایجاد انطباق برای تولیدکنندگان مورد نیاز است، به همین دلیل است که آنها را در برگه‌ های مشخصات کابل‌کشی لیست می شوند.

در حالی که ممکن است برای اهداف صدور گواهینامه نیازی به آزمایش این محدودیت ها نداشته باشید، و این محدودیت ها اندکی به زمان آزمایش شما می افزایند، اما می توانند بینش بیشتری در مورد عملکرد کارخانه کابل کشی شما ارائه دهند. بیایید نگاهی دقیق‌تر بیندازیم تا به شما در تصمیم‌گیری در مورد انتخاب یا عدم انتخاب (+PoE) یا (+All) کمک کنیم.

‏(+PoE) اندازه گیری مقاومت DC

این یک فیزیک اساسی است – مقاومت بیش از حد در کابل کشی می تواند باعث از بین رفتن و کاهش مقدار توان PoE موجود در دستگاه برقی شود. هنگامی که (+PoE) را انتخاب می کنید، DSX بر اساس مقاومت حلقه هر جفت، یک نتیجه رد/قبول ایجاد می کند. مقاومت حلقه در هر صورت اندازه‌گیری می‌ شود، اما تنها زمانی که محدودیت‌ های (+PoE) یا (+All) انتخاب شده‌اند، با محدودیت‌ ها مقایسه می‌ شود.

انتخاب (+PoE) یا (+All) اندازه‌گیری‌ های مقاومت مرتبط با PoE اضافی را اضافه می‌کند – دلیل این امر در اینجا آمده است. در کاربرد های 2 جفتی PoE، توان با اعمال یک ولتاژ حالت مشترک که جریان را بین هر هادی جفت تقسیم می‌ کند، منتقل می‌ شود. برای دستیابی به حالت مشترک، مقاومت DC هر هادی در جفت باید برابر یا متعادل باشد. هر گونه تفاوت در مقاومت بین دو هادی به عنوان عدم تعادل مقاومت DC نامیده می شود. هنگامی که عدم تعادل بیش از حد در جفت وجود داشته باشد، سیگنال‌ های اترنت می‌ توانند مخدوش شوند و باعث خطا های بیتی، ارسال مجدد و حتی لینک‌ های داده ناکارآمد شوند. برای کاربرد های PoE چهار جفتی (نوع 3 و نوع 4)، دیگر فقط عدم تعادل مقاومت DC در هر جفت مهم نیست. عدم تعادل بیش از حد مقاومت DC بین چندین جفت می تواند باعث توقف عملکرد PoE شود.

استاندارد های ANSI/TIA، ISO/IEC و IEEE محدودیت‌ های آزمایشی را برای مقاومت حلقه، عدم تعادل مقاومت در یک جفت و بین جفت‌ ها مشخص می‌ کنند، زیرا توسط سازندگان برای انطباق مورد نیاز است. قبل از DSX، هیچ تستر میدانی نمی‌ توانست این پارامتر ها را اندازه‌گیری کند، بنابراین این الزام در آزمایش میدانی لحاظ نمی‌شد. با این حال، تکنیک‌ های نصب نامناسب می‌ توانند بر عملکرد مقاومت تأثیر بگذارند، و این آزمایش‌ ها بیش از یک ثانیه به کل زمان آزمایش اضافه نمی‌ کنند، بنابراین می‌ توان استدلال محکمی برای اجرای آن‌ ها در میدان ایجاد کرد – به‌ویژه برای پیوند هایی که احتمالاً از PoE استفاده می‌ کنند.

همانطور که از نام آن پیداست، (+All) اندازه‌گیری‌ های PoE و موارد دیگر را اضافه می‌کند که در ادامه به آن‌ ها خواهیم پرداخت.

پارامتر های مهم و تاثیرگذار در تست فلوک کدامند؟ ‏TCL و ELTCTL

سیگنال های اترنت در حالت دیفرانسیل و سیگنال های نویز در حالت مشترک اعمال می شوند. هنگامی که نویز به کابل تزریق می شود، بخشی از این سیگنال حالت مشترک می تواند به حالت دیفرانسیل تبدیل شود و به بخشی از سیگنال اترنت تبدیل شود. این پدیده که به عنوان تبدیل حالت نامیده می شود برای سیگنال اترنت چیز خوبی نیست.

‏TCL (Transverse Conversion Loss) و TCTL (Transverse Conversion Transfer Loss) دو پارامتری هستند که برای اندازه گیری تبدیل حالت استفاده می شوند. TCL تبدیل حالت را در یک جفت در یک طرف و TCTL تبدیل حالت را در یک جفت در انتهای مخالف اندازه گیری می کند. با این حال، از آنجا که مقدار سیگنال حالت مشترک در آزمایش TCTL به طول پیوند به دلیل جایگذاری یا insertion loss بستگی دارد، یکسان سازی باید با استفاده از ELTCTL (TCTL سطح برابر) اعمال شود.

‏TCL و ELTCTL تنها حدود 6 ثانیه به زمان تست شما اضافه می‌ کنند، و این شاخص‌ ها نشان‌ دهنده ‌ای عالی برای مصونیت از نویز هستند و اینکه آیا یک پیوند کابلی عملکرد مناسبی را در محیط ‌های پر سر و صدا ارائه می‌ دهد – از جمله تداخل بیگانه از کابل‌ های همسایه یا نویز از سایر منابع خارجی مانند موارد یافت شده در محیط های صنعتی. بنابراین اگر در محیط ‌های پر سر و صدا نصب می‌ کنید و به روشی آسان برای تعیین ایمنی نویز نیاز دارید، ممکن است بخواهید (+All) را انتخاب کنید. TCL و ELTCTL ناموفق می‌ توانند باعث خطا های بیتی و ارسال مجدد شوند حتی زمانی که سایر پارامتر های انتقال مورد نیاز حاشیه‌های خوبی بالاتر از حد استاندارد ارائه می‌ دهند.

 ‏CDNEXT و CMRL از پارامتر های مهم و تاثیرگذار در تست فلوک

‏CDNEXT (حالت مشترک به حالت دیفرانسیل نزدیک به پایان متقابل) یک پارامتر فقط عیب یابی است که توسط سازندگان مورد نیاز نیست و هیچ محدودیت آزمایشی مشخص شده در استاندارد های TIA یا ISO/IEC ندارد. با این حال در TSB-1197 «پارامتر های تبدیل حالت برای کابل کشی زوج به هم تابیده متوازن» برای کمک به متخصصان کابل کشی برای درک بهتر تأثیر نویز بر کابل کشی زوج به هم تابیده، از جمله تداخل بیگانه و سایر منابع خارجی، به آن اشاره شده است.

‏CDNEXT تفاوت بین یک ولتاژ معمولی اعمال شده به یک جفت و حالت دیفرانسیل است

ولتاژ اندازه گیری شده روی جفت های دیگر در همان انتهای کابل. مقادیر بهتر CDNEXT با ایمنی بهتر نویز و انتشار کمتر مطابقت دارد. از آنجایی که CDNEXT بیشتر در اتصال سخت افزار رخ می دهد، CDNEXT ضعیف در درجه اول یک مشکل انتخاب کانکتور است و می تواند نشان دهنده کیفیت پایین تر باشد.

‏CMRL (از دست دادن بازگشت حالت مشترک) تفاوت بین قدرت سیگنال حالت مشترک اعمال شده به یک جفت و قدرت سیگنال حالت مشترک است که به عقب منعکس می شود. این بازتاب‌ های سیگنال به دلیل تغییرات امپدانس کابل ایجاد می‌ شوند و احتمالاً فقط برای یک نیروگاه کابل‌کشی که ممکن است نیاز به پشتیبانی از سرعت‌ های انتقال بیش از 10 گیگ داشته باشد، ارزش تجزیه و تحلیل دارند – اگرچه مجدداً، توسط سازندگان مورد نیاز نیست و هیچ محدودیت آزمایشی مشخص شده در استاندارد های صنعتی ندارد.

اکنون که می دانید پسوند های (+PoE) و (+All) در تستر ها چه معنایی دارند، می توانید تصمیم بگیرید که آیا می خواهید این اندازه گیری ها را اضافه کنید یا خیر. از آنجایی که آنها برای تأیید پیوند مورد نیاز نیستند، واقعاً به تصمیم نصب کننده یا مشتری واگذار می شود.

منابع: flukenetworks، mirapath و community.fs