تفاوت Half Duplex و Full Duplex

 3 نوع حالت انتقال وجود دارد که در زیر آورده شده است: حالت Simplex، حالت Half Duplex و حالت Full-Duplex. در زیر این موارد توضیح داده شده است.

حالت Simplex: در حالت سیمپلکس، فرستنده می تواند داده ها را ارسال کند اما فرستنده نمی تواند داده ها را دریافت کند. این یک ارتباط یک طرفه است.

حالت half duplex: در حالت half duplex، فرستنده می تواند داده ها را ارسال کند و همچنین می تواند داده ها را یک به یک دریافت کند. این یک ارتباط جهت دار دو طرفه است اما یکی در یک زمان امکان پذیر است.

حالت Full Duplex: در حالت Full-Duplex، فرستنده می تواند داده ها را ارسال کند و همچنین می تواند داده ها را به طور همزمان دریافت کند. این ارتباط دو طرفه جهت دار به طور همزمان است.

تفاوت Simplex,half duplex, full duplex

1. جهت ارتباط حالت سیمپلکس یک ارتباط یک طرفه است. حالت Half Duplex یک ارتباط جهت دار دو طرفه است اما غیر همزمان. حالت Full Duplex یک ارتباط جهت دار دو طرفه به طور همزمان است.
2. فرستنده و گیرنده در حالت سیمپلکس، فرستنده می تواند داده ها را ارسال کند اما فرستنده نمی تواند داده ها را دریافت کند. در حالت Half Duplex، فرستنده می‌تواند داده‌ ها را ارسال کند و همچنین می‌ تواند داده‌ ها را یکی یکی دریافت کند. در حالت Full Duplex، فرستنده می تواند داده ها را ارسال کند و همچنین می تواند داده ها را به طور همزمان دریافت کند.
3. استفاده از کانال در سیمپلکس استفاده از یک کانال برای انتقال داده ها. Half duplex استفاده از یک کانال برای انتقال داده و full duplex استفاده از دو کانال برای انتقال اطلاعات
4. حالت سیمپلکس عملکرد کمتری نسبت به half duplex و full duplex ارائه می دهد. حالت Half Duplex عملکرد کمتری نسبت به Full Duplex دارد. Full Duplex عملکرد بهتری نسبت به حالت Simplex و Half Duplex دارد.
5. Simplex از حداکثر یک پهنای باند استفاده می کند. Half-Duplex شامل استفاده کمتری از پهنای باند واحد در زمان انتقال است. Full-Duplex استفاده از پهنای باند انتقال را دو برابر می کند.
6. سیمپلکس، مناسب برای آن دسته از انتقال ها که نیاز به پهنای باند کامل برای تحویل داده وجود دارد مناسب است. Half duplex برای آن دسته از انتقال ها مناسب است که نیاز به ارسال داده در هر دو جهت وجود دارد، اما نه همزمان. Full duplex زمانی که نیاز به ارسال و دریافت همزمان داده ها در هر دو جهت وجود دارد، برای آن دسته از انتقال ها مناسب است.
7. مثال های حالت سیمپلکس عبارتند از: صفحه کلید و مانیتور. مثالی از حالت half duplex این است: Walkie-Talkies. مثالی از حالت full duplex: تلفن.

اصطلاح duplex چیست؟

اصطلاح دوبلکس یا duplex به خودی خود به قابلیت ارسال و دریافت داده اشاره دارد. Duplex اغلب هنگام صحبت در مورد مکالمات از طریق تلفن یا رایانه استفاده می شود. یک محیط اترنت full duplex می تواند از یک جفت کابل پیچ خورده برای دریافت بسته و یک جفت کابل پیچ خورده برای انتقال استفاده کند.

دستگاه های half duplex فقط می توانند در یک جهت در یک زمان ارسال کنند. بنابراین اگرچه داده ها می توانند در دو جهت حرکت کنند، نمی توانند همزمان باشند. هر دو دستگاه قادر به ارسال و دریافت هستند، بنابراین هنگامی که یک دستگاه در حال ارسال است، دیگری در حال دریافت است. یک جفت واکی تاکی نمونه ای از این مورد است زیرا ارتباطات به هر دو طرف ارسال می شوند اما فقط می توانند در یک زمان منتقل شوند.

اصطلاح Full-Duplex انتقال و دریافت همزمان داده ها از یک کانال را توصیف می کند. یک دستگاه full duplex قادر به انتقال داده های شبکه دو جهته به طور همزمان است. در جایی که ارتباط هر دو دستگاه همیشه مورد نیاز است، از این حالت استفاده می شود. به عنوان مثال، شبکه های تلفن از دستگاه های full duplex تشکیل شده اند تا امکان ارسال و دریافت همزمان را فراهم کنند.

دستگاه های  Half Duplex و Full Duplex

در ارتباطات داده، دستگاه full/half duplex به کاربران این امکان را می دهد که حالت های full یا half duplex را انتخاب کنند. با دستگاه‌ های این نوعی، مانند مودم، یک سوئیچ روی حالت کامل یا نیمه تنظیم می‌شود. حالت را می توان برای هر دستگاه با هر نوع خاص از برنامه ارتباطی تغییر داد. هنگامی که روی یک سیستم half duplex تنظیم می شود، اتصالات با استفاده متناوب از کانال ارتباطی و سخت افزار می توانند زمان اختصاص داده شده به هر لینک داده در سیستم را برای انتقال تعیین کنند.

• بیشتر بخوانید:  تفاوت کابل CCA و CCC و CCS در مقابل کابل مس خالص

تفاوت بین سیستم های  Half Duplex و Full Duplex

تفاوت های مشخصی بین سیستم های full و half duplex وجود دارد. با حالت half duplex، هر کاراکتر ارسال شده بلافاصله بر روی مانیتور نمایش داده می شود. اگر دستگاهی در حالت full duplex کار می کند، داده های ارسالی تا زمانی که دریافت و بازگردانده نشده اند روی صفحه نمایش داده نمی شوند. اترنت full duplex در مقایسه با half duplex در زمان صرفه جویی می کند زیرا برخورد و ارسال مجدد فریم را کاهش می دهد. ارسال و دریافت توابع جداگانه ای هستند که سیستمی را ایجاد می کنند که در آن ظرفیت کامل داده در هر جهت وجود دارد. در مقابل، half duplex می تواند برای حفظ پهنای باند استفاده شود.

کاربرد Duplex ها

بیشتر سازمان ها برای برقراری ارتباط روزانه به سیستم های کنفرانس متکی هستند. اما بسیاری از ما به طور کامل نمی‌دانیم که چگونه صدا را به/از مکان‌ های دیگر دریافت و ارسال می‌ کند.

سه نوع اصلی از کانال های ارتباطی در دنیای مخابرات مصرف کننده وجود دارد که در جریان قرار گرفتید.

یک سیستم half duplex فقط به یک طرف اجازه می دهد در هر زمان معین صحبت کند. درست مانند واکی تاکی، زمانی که یکی از طرفین در حال صحبت است، طرف دیگر صدا را دریافت می کند اما نمی تواند قطع کند یا به سیگنال اضافه کند. طرف اول فرصت را در اختیار دارد تا زمانی که صحبتش تمام شود و شخص دیگری مسئولیت را بر عهده بگیرد. اگر بیش از 2 طرف در یک تماس کنفرانسی وجود داشته باشد، همه صحبت های یک شخص را می شنوند، و سپس هر یک از طرفین دیگر می توانند زمانی که گوینده حرف را پاس می دهد (یعنی صحبت کردن را متوقف می کند) صحبت می کند. با این حال، تا زمانی که کسی صحبت می کند، میکروفون های دیگر غیرفعال می شوند.

از سوی دیگر، یک سیستم full duplex امکان برقراری ارتباط همزمان را فراهم می کند، زیرا دو سیگنال اختصاصی برای ارسال و دریافت صدا وجود دارد. این به این معنا است که یک طرف می تواند طرف دیگر را از وسط جمله حذف کند و یک سوال بپرسد (یا یک مکالمه را تمام کند). انعطاف پذیری بیشتری در طراحی full duplex وجود دارد، زیرا افراد می توانند به طور طبیعی صحبت کنند و نگران محدودیت ها نباشند. برای تسهیل این طراحی، سیستم‌ های فول دارای DSP های داخلی (پردازش سیگنال دیجیتال) هستند که اکو را حذف کرده و شنیدن یکدیگر را آسان‌تر می‌ کنند.

• بیشتر بخوانید: تفاوت کابل های فیبر نوری OM1, OM2, OM3, OM4 و …

نحوه کار ارتباط Half Duplex و Full Duplex

از آنجایی که یک سیستم half duplex فقط امکان برقراری ارتباط در یک جهت را فراهم می کند، هیچ اکو یا بازخوردی وجود ندارد، زیرا یک میکروفون در یک زمان فعال است. برعکس، یک سیستم full duplex باید دارای ویژگی‌ های لغو اکو باشد تا هرگونه ایجاد نویز پس‌ زمینه و بازخورد از میکروفون‌ های دیگر را جدا کند. به عنوان مثال، تلفن کنفرانس FLX UC 500 متکی به یک طراحی دوطرفه کامل است که می تواند صدا را در هر دو جهت به طور همزمان ضبط و پخش کند. برای ایجاد این امکان، دستگاه دارای چهار میکروفون تعبیه شده با لغو اکو است که بسته به محیط، در زمان واقعی بهینه می شود. این تنها یک راه برای به حداکثر رساندن کیفیت صدا در فضای کنفرانس شما است و به ویژه در اتاق های کنفرانس کوچک به خوبی کار می کند.

چه زمانی از فناوری Full Duplex یا Half Duplex استفاده کنیم؟

قبل از سرمایه گذاری در یک سیستم full یا half duplex، لحظه ای به نیاز های کنفرانس خود توجه کنید. آیا میزبان کنفرانس هایی با شرکت کنندگان مختلف خواهید بود یا بیشتر اطلاعات را به صورت یک طرفه منتقل خواهید کرد؟ اگر قصد دارید مکالمات عمیقی از طریق چت تصویری داشته باشید، یک سیستم دوطرفه کامل بهترین راه است. با این حال، اگر سیستم کنفرانس عمدتاً برای ارائه به‌روزرسانی‌ ها به تیم‌ ها در سراسر یک سازمان استفاده می‌ شود، ممکن است بتوانید با طراحی half duplex کار کنید.

منابع: yamaha، geeksforgeeks و comms-express