فیبر نوری

نحوه اتصال کابل فیبرنوری – چگونه کابل فیبرنوری را به تجهیزات وصل کنیم؟

نحوه اتصال کابل فیبرنوری - چگونه کابل فیبرنوری را به تجهیزات وصل کنیم؟

فیبر نوری یک تجهیز جدید و کارآمد است که تفاوت‌های بسیار زیادی با کابل‌های معمولی مسی و آلومینیومی دارد. در ساختار کابل فیبر نوری؛ رشته‌هایی از جنس شیشه یا پلاستیک وجود دارند. این رشته‌ها با چند لایه مختلف پوشش داده شده و در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند. از جمله مهم‌ترین ویژگی‌های فیبر نوری می‌توانیم به سرعت بالای انتقال اطلاعات و عدم ایجاد اختلال اشاره کنیم. در کابل فیبر نوری اطلاعات از طریق نور منتقل می‌شوند. برای راه‌اندازی یک شبکه از طریق کابل فیبر نوری به فراهم شدن چند تجهیز مختلف نیاز است. اتصال کابل‌های فیبر نوری هم به روش‌های مختلفی انجام می‌شود. در ادامه مطلب به بررسی روش‌های مختلف اتصال فیبر نوری می‌پردازیم.

انواع کانکتور فیبرنوری

اتصال فیبر نوری در یک شبکه به دو صورت دائم و موقت انجام می‌شود. در اتصال دائم فیبر نوری؛ کابل‌ها به صورت لخت به یکدیگر متصل خواهند شد. در حالی که برای اتصال موقت کابل فیبر نوری به در اختیار داشتن متصل کننده‌ها؛ یعنی کانکتور نیاز دارید. کانکتور فیبر نوری در واقع نوعی سوکت است که اتصال و جدا کردن انتهای کابل‌ها به یکدیگر را آسان‌تر می‌کند. آن دسته از کابل‌های فیبر نوری که دارای کانکتور هستند؛ پچ کورد فیبر نوری نامیده می‌شوند. طول پچ کوردها کمتر از کابل فیبر نوری است. به عبارتی کابل فیبر نوری به قطعات کوچک‌تر تقسیم شده،  کانکتورها به انتهای آن‌ها وصل می‌شوند و پچ کوردها شکل می‌گیرند. برای تولید پچ کورد فیبر نوری هم از چهار کانکتور مهم استفاده می‌شود. در ادامه مطلب به کانکتورهای رایج برای تولید پچ کورد فیبر نوری اشاره می‌کنیم:

  • کانکتور ST: این نوع کانکتور فیبر نوری ساختاری نیزه‌ای شکل دارد. اتصال پچ کورد دارای کانکتور ST هم به صورت پیچ و قفلی انجام می‌شود.
  • کانکتور SC: شکل ظاهری کانکتور SC؛ مربعی است. پچ کورد دارای این نوع کانکتور به صورت کشیدن، چفت شدن و در نهایت قفل شدن نصب خواهد شد.
  • کانکتور FC: این نوع کانکتور ساختاری رزوه‌ای دارد و پچ کورد دارای آن به صورت پیچی نصب می‌شود. از کانکتور FC برای نصب فیبر نوری در محیط‌های با لرزش بالا استفاده می‌شود.
  • کانکتور LC: پچ کورد دارای کانکتور LC به صورت کشیدن و چفت شدن نصب می‌شود. این نوع کانکتور کوچک‌ترین سایز را در میان کانکتورهای فیبر نوری دارد.

با توجه به اینکه کانکتور LC سایز بسیار کوچکی دارد؛ از آن برای نصب در محیط‌هایی که تعداد اتصالات زیاد است استفاده می‌شود. برای انتخاب هر یک از انواع کانکتور و در نتیجه پچ کورد فیبر نوری باید مشخصات و ویژگی‌های شبکه را بررسی کنید.

پولیش کانکتور چیست؟

از کابل فیبر نوری برای انتقال اطلاعات از طریق نور استفاده می‌شود. برای افزایش بازدهی استفاده از کابل فیبر نوری یک راهکار مهم وجود دارد. پولیش کانکتور یا همان صیقل دادن سطح کانکتور به کاهش اتلاف نور (انرژی) در این نوع کابل کمک می‌کند. برای پولیش زدن کانکتور فیبر نوری هم چهار روش مختلف وجود دارد. در ادامه مطلب به ویژگی‌های این چهار روش اشاره می‌کنیم:

1- روش APC

در این روش پولیش زدن سطح کانکتور با زاویه 8 درجه انجام می‌شود. انجام این کار باعث می‌شود نور بازگشتی به جای وارد شدن به هسته کابل به روکش آن برخورد کند. در نتیجه اتلاف انرژی تا منفی 60 دسی بل کاهش پیدا خواهد کرد. 

2- روش FLAT

در این روش سطح کانکتورها به صورت کاملا مسطح و بدون زاویه پولیش داده می‌شود. البته با استفاده از این روش پولیش زدن مقداری فضا بین دو کانکتور ایجاد می‌شود. ایجاد فضا بین دو کانکتور هم منجر به اتلاف مقداری انرژی خواهد شد. به همین علت امروزه از روش FLAT برای پولیش زدن کانکتور فیبر نوری استفاده نمی‌شود.

3- روش PC

برای برطرف کردن مشکل وجود فضای خالی بین دو کانکتور و اتلاف انرژی از روش پولیش زدن PC استفاده می‌شود. بر اساس این روش نحوه قرارگیری هسته کابل فیبر نوری با انحنای بسیار کم، محدب خواهد شد. در این شرایط میزان فضای خالی و اتلاف انرژی (تا منفی 40 دسی بل) کاهش می‌یابد.

4- روش UPC

یکی از رایج‌ترین روش‌های پولیش زدن کانکتور؛ روش UPC است. همانطور که اشاره کردیم برای جلوگیری از افزایش اتلاف انرژی باید فضای خالی بین دو کانکتور کاهش پیدا کند. در روش UPC دو کانکتور به صورت عمود با یکدیگر تماس پیدا می‌کنند. به این ترتیب میزان اتلاف انرژی تا حدود منفی 55 دسی بل کاهش می‌یابد.

نحوه اتصال پچ کورد فیبرنوری

همانطور که گفتیم برای اتصال کابل‌های فیبر نوری به یکدیگر از کانکتور استفاده می‌شود. کابل‌های دارای کانکتور هم پچ کورد نام دارند. برای اتصال پچ کوردهای فیبر نوری به یکدیگر روش‌های مختلفی وجود دارد. روش اتصال پچ کوردهای فیبر نوری هم به نوع کانکتور آن‌ها وابسته است. در ادامه مطلب به چند مورد از مهم‌ترین روش‌های اتصال فیبر نوری اشاره می‌کنیم:

1_ نصب کانکتور فیبر نوری LC

کانکتور LC کوچک‌ترین کانکتور فیبر نوری است. روش بستن کلیپس کانکتور LC به صورت کشیدن و چفت کردن است. بستن این نوع کانکتور به آسانی انجام شده و نیازمند انجام دو اقدام ساده است. همانطور که در ویدیو آموزشی مشاهده می‌کنید؛ کلیپس کانکتور LC یک قسمت حلقه مانند و باز دارد. کلیپس را از قسمت باز آن به دور کابل فیبر نوری قرار دهید. سپس آن را در کنار کانکتور قرار داده و چفت کنید.

2_ نحوه بستن پچ کورد فیبر نوری SC

کانکتور فیبر نوری SC نوعی کانکتور مربعی شکل است. استفاده از این کانکتور بسیار رایج بوده و بستن آن هم از نوع کشیدن و چفت کردن است. کلیپس این نوع کانکتور از دو قسمت جدا شونده تشکیل می‌شود. قسمت لبه دار کلیپس در زیر کانکتورها قرار گرفته و بخش دیگر بر روی آن چفت می‌شود.

3_ طرز باز کردن پچ کورد فیبر نوری SC

همانطور که اشاره کردیم کلیپس پچ کورد فیبر نوری SC دارای دو قسمت جدا شونده است که به یکدیگر چفت می‌شوند. نحوه باز کردن این کلیپس هم بسیار آسان است. برای باز کردن کلیپس پچ کورد فیبر نوری SC باید یکی از سرهای کابل را به سمت بالا و دیگری را به سمت پایین بکشید. با انجام این کار چفت کلیپس پچ کورد فیبر نوری SC بدون نیاز به هیچ ابزار و تجهیزی باز خواهد شد.