سرور شبکه HP

انواع سرور شبکه، کامپیوترهایی با قدرت بالا هستند که به عنوان یک مخزن مرکزی برای داده‌ها و برنامه‌های مختلف به اشتراک گذاشته شده توسط کاربران در یک شبکه استفاده می‌شوند.

کاربران دارای مجموعه‌ای از برنامه‌‌ها و فایل‌‌هایی هستند که روی رایانه‌های شخصی، لپ‌تاپ‌‌ها و دستگاه‌‌های خود نگهداری می‌‌کنند. هنگامی که کاربران به اندازه کافی منابع یکسان را به اشتراک می‌گذارند، سرور شبکه یک سیستم همه منظوره است که می‌تواند اشتراک، ذخیره و مدیریت منابع شبکه را فعال کند.

اگرچه “سرور شبکه HP” یک اصطلاح رایج بیست سال پیش بود، گرایش در هزاره جدید طراحی سرورها برای اهداف و حجم کاری خاص بوده است. اگرچه این روند ادامه دارد، سرور شبکه هنوز برای شبکه های کوچکتر که نیاز به مدیر مرکزی دارند، کاربرد فراوانی دارد.

معرفی سرور شبکه HP

در اوج خود، سرورهای شبکه به اندازه کافی قدرتمند بودند که بتوانند چندین برنامه و تعداد زیادی فایل کاربر را میزبانی کنند. با این حال، در عصر مجازی سازی و پردازنده‌های قدرتمند امروزی، قسمت “شبکه” نام اغلب حذف می‌شود و فقط ایده سرور همه منظوره باقی می‌ماند.

از آنجایی که فناوری محاسبات در طول زمان، دستگاه‌‌ها را کوچک می‌‌کند، برخی از رایانه‌‌های مصرف‌کننده امروزی به اندازه سرور شبکه دهه‌‌های پیش توانمند هستند. اگرچه امروزه ممکن است اولویت کمتری برای شبکه‌‌های سازمانی باشد، نقش آن برای بیشتر سازمان‌‌ها حیاتی است.

از آنجایی که هر دو نوع سرور نقش های مشابهی را در تسهیل منابع داده مشترک ایفا می‌کنند، امروزه سرور شبکه HP اغلب با سرورهای فایل اشتباه گرفته می‌شود.

انواع سرور شبکه HP

سرور های شبکه HP – به عنوان نزدیکترین سرورها به یک سرور همه منظوره – در دسترس بودن و ظاهر خود به تکامل خود ادامه می دهند. سرور های شبکه امروزی اغلب به شکل های زیر دیده می شوند:

• دستگاه فیزیکی در محل
• سرور شبکه مجازی
• ذخیره سازی متصل به شبکه (NAS)
• میزبانی مبتنی بر ابر

وب سرور

یک وب سرور به سایتی که در حال حاضر به آن نگاه می کنید نیرو می دهد. این ژانر از سرور بر ارائه محتوای وب به مشتریان تمرکز دارد. وب سرور ها به سادگی درخواست های «GET» و «POST» را از مشتریان دریافت می کنند (در میان کار های دیگر). درخواست “GET” زمانی است که یک مشتری به سادگی می خواهد اطلاعات را بازیابی کند و هیچ اطلاعاتی برای ارسال به سرور ندارد. از طرف دیگر درخواست “POST” زمانی است که یک کلاینت اطلاعاتی برای به اشتراک گذاشتن با سرور داشته باشد و منتظر پاسخ باشد. به عنوان مثال، پر کردن یک فرم در یک وب سرور و کلیک کردن بر روی دکمه ارسال یک درخواست “POST” از مشتری به سرور است.

وب سرور مانند یک سیستم خانگی سنتی اجرا نمی شود، بلکه فقط محتوا را ارائه می دهد. مدیران این سرور ها فقط از طریق پایانه های خط فرمان می توانند به آنها متصل شوند. به یاد داشته باشید که این نوع سرور ها می توانند هر نوع برنامه ای را درست مانند رایانه خانگی شما اجرا کنند. برخی از وب سرور های محبوب عبارتند از Microsoft IIS، Apache، Nginx و غیره. برخی از پورت های مورد استفاده برای وب سرور ها: پورت 80 برای HTTP (رمزگذاری نشده) و پورت 443 برای HTTP (رمزگذاری شده).

سرور دیتابیس

یک سرور دیتابیس با نوع دیگری از سرور کار می کند. این نوع سرور به سادگی برای ذخیره داده ها در گروه ها وجود دارد. روش های بی شماری برای نگهداری داده ها وجود دارد که بر اساس نظریه های مختلف عمل می کنند. یکی از رایج‌ترین انواع آن به‌ عنوان «SQL» یا «زبان پرس و جوی ساختاریافته» شناخته می‌ شود. برنامه نویسان دیتابیس می توانند با استفاده از اسکریپت نویسی به زبان پایگاه داده روی این سرورها دیتابیس ایجاد کنند. برنامه‌ های کاربردی وب معمولاً اجزای سمت سرورشان را به یک سرور پایگاه داده متصل می‌ کنند تا در صورت درخواست کاربران، داده‌ ها را بگیرند.

یک روش خوب این است که وب سرور ها و سرور های پایگاه داده در ماشین های مختلف داشته باشید. دلیل اینکه سرور های پایگاه داده باید به تنهایی وجود داشته باشند، امنیت است. اگر یک هکر به وب سرور اصلی دسترسی پیدا کند اما به سرور پایگاه داده یا دیتابیس دسترسی نداشته باشد، می تواند به راحتی داده های ذخیره شده در سرور پایگاه داده را بازیابی یا اصلاح کند. برخی از سرورهای محبوب پایگاه داده عبارتند از MySQL، MariaDB، Microsoft SQL، Oracle Database و غیره. برخی از پورت های مورد استفاده برای سرورهای پایگاه داده: پورت 3306 (MySQL، MariaDB)، پورت 1433 (MS-SQL)، پورت 1521 (Oracle DB).

سرور ایمیل

یک میل سرور معمولاً بر روی “SMTP” یا “Simple Mail Transfer Protocol” اجرا می شود. پروتکل های احتمالی دیگری وجود دارد که سرور های ایمیل جدیدتر بر روی آنها کار می کنند، اما SMTP پروتکل غالب باقی می ماند. یک سرور ایمیل خدمات پستی را تقویت می کند. این سرور ها به خودی خود به سادگی ایمیل هایی را از یک مشتری به مشتری دیگر می گیرند و داده ها را به سرور دیگر ارسال می کنند. داده ها هنگام ارسال از طریق SMTP ساده می شوند، بنابراین برخی از اطلاعات، مانند قالب بندی وب، معمولاً در تراکنش های ایمیل از بین می روند. رویکرد مدرن به سرور های ایمیل معمولاً آنها را با سرور های وب جفت می کند. این به کاربران این امکان را می دهد که یک “مشتری وب” داشته باشند که به صورت گرافیکی داده های یک صفحه وب را نشان می دهد. برخی از برنامه‌های کاربردی وب جدیدتر حتی می‌توانند بدون نصب چیزی از یک کلاینت ایمیل رایانه خانگی تقلید کنند. برخی از پورت های مورد استفاده برای سرورهای ایمیل: پورت 25 (SMTP)، پورت 587 (SMTP امن)، پورت 110 (POP3)

وب سرور پروکسی

یک سرور پروکسی وب می تواند بر روی یکی از پروتکل های متعدد اجرا شود، اما همه آنها یک کار مشترک را انجام می دهند. آنها درخواست های کاربر را دریافت می کنند، آنها را فیلتر می کنند و سپس از طرف کاربر عمل می کنند. محبوب ترین نوع سرور پروکسی وب برای دور زدن فیلتر های وب سازمانی طراحی شده است. از آنجایی که ترافیک وب تماماً از طریق یک آدرس IP و وب سایتی است که هنوز مسدود نشده است، کاربران می توانند از طریق این فیلترها به سایت هایی که ممنوع هستند دسترسی پیدا کنند. نوع کمتر محبوب، سرور پروکسی سازمانی است. این همان تأثیر را دارد، اما معمولاً توسط یک سازمان مجاز است. ترافیک وب کاربران را می گیرد، معمولاً آن را برای ارزیابی بعد ثبت می کند و به اینترنت می فرستد. این کار ترافیک کاربران را در کنار هم قرار می دهد تا یک رایانه را نتوان به طور عمومی از دیگری متمایز کرد. این کار به عمد توسط یک سازمان انجام می شود تا از هدف قرار گرفتن کاربران جلوگیری کند و معمولاً قادر به بازرسی، ذخیره و تجزیه و تحلیل بسته های ارسالی و دریافتی باشند.

سرور DNS

یک سرور DNS یا سرور “سرویس domain name” برای ترجمه نام دامنه به آدرس های IP مربوطه آنها استفاده می شود. این سرور همان چیزی است که مرورگر شما هنگام تایپ نام دامنه و فشار دادن Enter به آن ارجاع می دهد. ایده این است که کاربران مجبور نیستند آدرس های IP را به خاطر بسپارند و سازمان ها می توانند نام مناسبی داشته باشند. به طور معمول، ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) سرورهای DNS را در اختیار کاربران خود قرار می دهند. با این حال، بسیاری از سازمان ها هستند که این سرویس جستجو را به صورت رایگان نیز ارائه می دهند (مانند سرور محبوب Google DNS با IP 8.8.8.8). برخی از کاربرانی که بیشتر نگران حریم خصوصی خود در وب هستند، اغلب از این سرورهای DNS جایگزین استفاده می کنند. هنگامی که کاربران یک نام دامنه جدید ایجاد می کنند، از سرور های DNS نیز استفاده می شود. سرور های DNS بر اساس سلسله مراتبی کار می کنند، بنابراین برخی از سرور های معتبرتر از سایرین وجود دارند. نام دامنه با یک سرور DNS بالاتر ثبت می شود که سایر سرورهای DNS سطح پایین به آن ارجاع می دهند. معمولاً از طریق فرآیندی بین 24 تا 48 ساعت طول می کشد، این ثبت نام در سراسر جهان منتشر می شود. پورت های مورد استفاده برای سرورهای DNS: پورت 53 (هر دو TCP و UDP).

سرور FTP

سرور های FTP یا سرور های “پروتکل انتقال فایل” یک هدف واحد دارند: میزبانی تبادل فایل بین کاربران. این سرور ها به طور پیش فرض هیچ نوع رمزگذاری را ارائه نمی دهند، بنابراین تعدادی از نسخه های ایمن پروتکل وجود دارد که اغلب در جای خود استفاده می شوند (مانند sFTP که FTP روی پروتکل امن SSH است). این نوع سرور به کاربران اجازه می دهد تا فایل ها را در آن آپلود کنند یا بعد از احراز هویت از طریق یک کلاینت FTP، فایل ها را دانلود کنند. کاربران همچنین می‌ توانند فایل ‌های سرور را مرور کنند و فایل ‌های جداگانه را به دلخواه دانلود کنند. برخی از پورت های مورد استفاده برای سرورهای FTP: پورت های 20،21 برای FTP یا پورت 22 برای sFTP.

فایل سرور

فایل سرور با سرور FTP متفاوت است. این نوع سرور مدرن‌تر است و معمولاً  می‌تواند فایل‌ های شبکه‌شده را روی درایو ها حک کند. این بدان معناست که کاربران می توانند از مرورگر فایل کامپیوتر خانگی خود برای بررسی پوشه ها استفاده کنند. مزیت اصلی این فرم سرور این است که کاربران می توانند فایل های اشتراکی را آپلود و دانلود کنند. مجوز های فایل ها توسط مدیر کنترل می شود. معمولاً فایل سرور ها در شبکه های شرکتی در محیط اکتیو دایرکتوری ویندوز یا در محیط های لینوکس وجود دارند.

سرور DHCP

یک سرور DHCP از پروتکل ارتباطی میزبان پویا (DHCP) برای پیکربندی تنظیمات شبکه رایانه های مشتری استفاده می کند. یک سرور DHCP در شبکه به جای پیکربندی دستی آدرس IP ثابت و سایر تنظیمات شبکه برای رایانه های مشتری در یک شبکه بزرگ، این تنظیمات شبکه را به صورت پویا در رایانه های LAN پیکربندی می کند. پورت مورد استفاده برای سرور های DHCP: پورت UDP 67.

نکات مهم در انتخاب سرور شبکه HP

انتخاب یک سرور شبکه از برند HPE نیازمند شناخت دقیق نیازهای سازمانی و بررسی ویژگی‌های فنی و مدیریتی آن است. سرورهای HPE به دلیل قابلیت انعطاف‌پذیری، مقیاس‌پذیری و امنیت بالا، گزینه‌ای برتر برای کسب‌وکارها و مراکز داده محسوب می‌شوند. در این فرآیند، باید عوامل متعددی نظیر عملکرد، سازگاری با نرم‌افزارها، و مدیریت هزینه‌ها در نظر گرفته شود.

1. نیازسنجی سازمانی

پیش از هرگونه تصمیم‌گیری برای خرید سرور، شناخت دقیق نیازهای سازمانی ضروری است. باید حجم کاری (Workload) مشخص شود؛ به‌عنوان مثال، آیا سرور برای پردازش‌های سنگین و پایگاه داده‌های پیچیده استفاده خواهد شد، یا برای اهدافی مانند مدیریت ایمیل، میزبانی وب‌سایت یا ذخیره‌سازی فایل‌ها؟ همچنین میزان رشد پیش‌بینی‌شده سازمان در آینده باید مورد توجه قرار گیرد تا از انتخاب سروری که به‌سرعت به‌روزرسانی یا جایگزینی نیاز داشته باشد، جلوگیری شود. شناخت این نیازها به انتخاب مدلی منجر می‌شود که عملکردی متناسب و پایدار ارائه دهد.

2. نوع سرور مناسب

سرورهای HPE در انواع مختلفی از جمله رک‌مونت (Rackmount)، تیغه‌ای (Blade)، و تاور (Tower) طراحی شده‌اند که هرکدام برای کاربرد خاصی مناسب هستند. سرورهای ProLiant DL به دلیل طراحی فشرده و مناسب برای رک، برای مراکز داده و شبکه‌های سازمانی بزرگ ایده‌آل هستند. از سوی دیگر، سرورهای تیغه‌ای ProLiant BL مناسب محیط‌هایی هستند که فضای محدود و نیاز به تعداد زیادی سرور دارند. در مقابل، سرورهای ProLiant ML به شکل تاور طراحی شده‌اند و برای دفاتر کوچک تا متوسط با نیاز به توسعه تدریجی مناسب‌اند.

3. پردازنده و حافظه

انتخاب پردازنده و حافظه در تعیین قدرت پردازشی و کارایی کلی سرور نقش حیاتی دارد. سرورهای HPE با پردازنده‌های پیشرفته Intel Xeon و AMD EPYC عرضه می‌شوند که از چندین هسته و رشته برای پردازش همزمان پشتیبانی می‌کنند. همچنین، حافظه‌های DDR4 یا DDR5 با قابلیت تصحیح خطا (ECC) عملکرد پایدار و قابل اطمینانی ارائه می‌دهند.

4. قابلیت مجازی‌سازی و همگام‌سازی با ابر

با توجه به افزایش استفاده از مجازی‌سازی و پلتفرم‌های ابری، سرور انتخابی باید از ابزارهایی مانند VMware ESXi، Microsoft Hyper-V یا Kubernetes پشتیبانی کند. سرورهای HPE برای اجرای محیط‌های ترکیبی و همگام‌سازی با پلتفرم‌های ابری مانند Microsoft Azure یا Amazon AWS طراحی شده‌اند. این قابلیت باعث افزایش انعطاف‌پذیری سازمان و کاهش هزینه‌های زیرساختی می‌شود.

5. امنیت و حفاظت از داده‌ها

در دنیای دیجیتال امروز، امنیت داده‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. سرورهای HPE با تکنولوژی Silicon Root of Trust، امنیت را از سطح سخت‌افزار تضمین می‌کنند و از حملات فریم‌ور جلوگیری می‌نمایند. همچنین، امکاناتی مانند رمزگذاری اطلاعات و کنترل دسترسی مبتنی بر کاربر، حفاظت بیشتری را ارائه می‌دهند.

قیمت سرور شبکه HP

قیمت سرورهای شبکه HP تحت تأثیر عوامل مختلف تخصصی و فنی قرار دارد. این عوامل شامل مشخصات سخت‌افزاری، قابلیت‌های مدیریتی، و کاربردهای ویژه می‌شوند که تأثیر مستقیمی بر عملکرد و هزینه تمام‌شده دارند:

• پردازنده (CPU): نوع، تعداد هسته‌ها، فرکانس و نسل پردازنده تأثیر زیادی بر قدرت پردازش و قیمت دارد.
• حافظه رم (RAM): ظرفیت و نوع رم (DDR4 یا DDR5) و قابلیت ارتقا در تعیین هزینه نقش کلیدی دارد.
• فضای ذخیره‌سازی (Storage): نوع دیسک (HDD یا SSD)، ظرفیت و سرعت انتقال داده‌ها مستقیماً بر هزینه تأثیر می‌گذارد.
• کنترلر RAID: پشتیبانی از سطوح مختلف RAID برای افزونگی و عملکرد بهتر می‌تواند قیمت سرور را افزایش دهد.
• کارت شبکه (NIC): سرعت (1Gbps، 10Gbps یا بیشتر) و تعداد پورت‌های شبکه از عوامل مهم در قیمت‌گذاری هستند.
• گرافیک اختصاصی (GPU): سرورهایی که نیاز به پردازش گرافیکی دارند، با GPU اختصاصی هزینه بیشتری دارند.
• تعداد شاسی و ماژول‌های توسعه (Expansion Slots): تعداد اسلات‌ها و امکان نصب ماژول‌های اضافی قابلیت توسعه را فراهم می‌کنند
• منبع تغذیه (PSU): توان و کارایی منبع تغذیه (مثلاً استاندارد 80 Plus Platinum) بر قیمت اثرگذار است.
• قابلیت مدیریت از راه دور (iLO): وجود نرم‌افزارهای مدیریتی پیشرفته مانند HPE iLO و امکانات آن، به هزینه اضافه می‌کند.
• خنک‌سازی (Cooling): سیستم خنک‌کننده پیشرفته و کم‌صدا برای بهبود کارایی، می‌تواند قیمت را تحت تأثیر قرار دهد.
• نوع کیس (Rack یا Tower): طراحی فیزیکی سرور (رک‌مونت یا تاور) و تعداد یونیت‌های رک مصرفی در تعیین هزینه مهم است.
• پشتیبانی از فناوری‌های مجازی‌سازی: سرورهایی که برای Hypervisorهایی مانند VMware یا Hyper-V بهینه‌سازی شده‌اند، قیمت بیشتری دارند.
• سازگاری با سیستم‌عامل‌های خاص: پشتیبانی از سیستم‌عامل‌های خاص مانند Windows Server یا Linux می‌تواند هزینه را تغییر دهد.
• گارانتی و خدمات پس از فروش: مدت و سطح خدمات پشتیبانی HP تأثیر مستقیمی بر قیمت دارد.
• مدل و سری سرور: سری‌های ProLiant مانند DL، ML، یا MicroServer از لحاظ ویژگی و قیمت متفاوت هستند.

خرید سرور شبکه HP

شرکت توسعه شبکه و ارتباطات شایگان یکی از ارائه‌دهندگان معتبر تجهیزات شبکه و سرورهای HP در ایران است. سرورهای شبکه HP عرضه‌شده توسط این شرکت، به دلیل کیفیت بالا، قابلیت اطمینان و انعطاف‌پذیری در پیکربندی، به‌عنوان انتخابی مناسب برای سازمان‌ها و کسب‌وکارها مطرح هستند.

شایگان با ارائه انواع مدل‌های سرور HP، از جمله سری‌های ProLiant DL و ML، نیازهای متنوع مشتریان در حوزه‌هایی نظیر پردازش سنگین، ذخیره‌سازی داده و اجرای برنامه‌های کاربردی پیچیده را پوشش می‌دهد. خدمات پس از فروش گسترده، پشتیبانی تخصصی، و مشاوره در انتخاب مناسب‌ترین سرور، از ویژگی‌های بارز این شرکت است که آن را به یکی از پیشروان بازار تجهیزات شبکه تبدیل کرده است.

جمع بندی

سرورهای شبکه برند HPE (Hewlett Packard Enterprise) به دلیل قابلیت اطمینان بالا، طراحی مدولار، و امکانات پیشرفته، به عنوان یکی از گزینه‌های برتر برای زیرساخت‌های شبکه سازمانی و مراکز داده شناخته می‌شوند. این سرورها در مدل‌های مختلفی نظیر HPE ProLiant، HPE Apollo و HPE Synergy عرضه می‌شوند که هرکدام برای نیازهای خاصی طراحی شده‌اند.

HPE ProLiant که از محبوب‌ترین سری‌ها است، به دلیل پشتیبانی از پردازنده‌های قدرتمند Intel Xeon و AMD EPYC، قابلیت ارتقاء آسان، و امکانات مدیریتی پیشرفته از طریق HPE iLO (Integrated Lights-Out)، در میان کاربران حرفه‌ای بسیار مورد توجه قرار گرفته است. ابزار HPE iLO امکان مدیریت از راه دور سرورها، نظارت بر وضعیت سخت‌افزاری، و کاهش زمان خرابی را فراهم می‌کند. در بحث امنیت، سرورهای HPE با بهره‌گیری از فناوری‌های مانند Silicon Root of Trust، امنیت داده‌ها را در سطح سخت‌افزاری تضمین می‌کنند. این ویژگی از سرور در برابر حملات سطح فریم‌ور محافظت کرده و امنیت اطلاعات را حتی در صورت بروز حملات سایبری حفظ می‌کند.

از نظر ذخیره‌سازی و پهنای باند، سرورهای HPE از رابط‌های پرسرعت NVMe، SAS، و SATA پشتیبانی می‌کنند که به کاربران امکان می‌دهد تا عملکردی بهینه و قابلیت توسعه‌پذیری بالایی داشته باشند. علاوه بر این، پشتیبانی از فناوری‌های مجازی‌سازی نظیر VMware، Hyper-V و Kubernetes، سرورهای HPE را به انتخابی ایده‌آل برای محیط‌های ابری و هایپروایزرها تبدیل کرده است.

سوالات متداول

1- سرورهای HPE چه مزیتی نسبت به رقبا دارند؟

امنیت بالا، قابلیت مدیریت از راه دور و پشتیبانی از سخت‌افزارهای پیشرفته.

2- آیا سرورهای HPE برای مجازی‌سازی مناسب هستند؟

بله از پلتفرم‌هایی مانند VMware و Hyper-V کاملاً پشتیبانی می‌کنند.

3- چگونه می‌توان سرور HPE را مدیریت کرد؟

از طریق ابزار HPE iLO برای مدیریت و نظارت از راه دور.