تجهیزات پسیو شبکه

تجهیزات پسیو شبکه چه کاربردی دارند؟ امروزه ما بیش از هر زمان دیگری به اطلاعات دسترسی داریم. ما در دنیای دیجیتال زندگی می کنیم و پهنای باند چیزی است که دنیای دیجیتال را به وجود می آورد. شبکه های مس قدیمی توسط مشتریان مسکونی و تجاری مشمول مالیات می شوند. با این حال، شبکه‌ های نوری غیرفعال (PON) مانند Fiber-To-The-Home (FTTH) به طور فزاینده‌ای برای رفع نیاز های پهنای باند فعلی و آینده که شبکه‌ های مسی قدیمی نمی‌ توانند از آن پشتیبانی کنند، استفاده می‌ شوند.

شبکه پسیو نوعی شبکه کامپیوتری است که در آن هر گره بر روی یک تابع یا فرآیند از پیش تعریف شده کار می کند. شبکه های پسیو هیچ کد یا دستورالعمل تخصصی را در هیچ بخشی اجرا نمی کنند و رفتار خود را به صورت پویا تغییر نمی دهند. به طور معمول، این رفتار به هر بخش روتر شبکه مربوط می شود. شبکه پسیو یکی از رایج ترین انواع شبکه است که در اکثر محیط های شبکه یافت می شود. این مستلزم آن است که کل زیرساخت شبکه قبل از عملیات از پیش طراحی و پیکربندی شده باشد.

هنگامی که یک بسته از یک گره شبکه در یک شبکه پسیو عبور می کند، آن گره فقط آن اقدامات پیکربندی شده در آن را انجام می دهد. روتر نمی تواند هر کد ارسال شده در بسته داده را اجرا یا پردازش کند. منفعل بودن روتر مربوط به جداول مسیریابی یا ورودی های آن است که فقط به صورت دستی توسط مدیر یا از طریق روترهای مجاور به روز می شوند.

پسیو چیست؟

انواع مختلفی از شبکه ها وجود دارند که انواع مختلفی از اطلاعات را حمل می کنند. با این حال، تمام این شبکه های فردی را می توان در یکی از دو دسته قرار داد: اکتیو یا پسیو. یک شبکه پسیو از تجهیزات یا اجزای الکتریکی برای دریافت سیگنال از یک مکان به مکان دیگر استفاده نمی کند. یک شبکه اکتیو از تجهیزات یا اجزای الکتریکی برای هدایت سیگنال از یک مکان به مکان دیگر استفاده می کند. با توجه به رسانه های انتقال استفاده شده در شبکه ها، شبکه مس پسیو، شبکه مس اکتیو، شبکه نوری پسیو و شبکه نوری اکتیو وجود دارد.

شبکه مسی پسیو

انواع زیادی از شبکه های مس پسیو وجود دارد. با این حال، چیزی که تقریباً همه با آن آشنا هستند شبکه تلویزیون کابلی خانگی (CATV) آنها است. در یک شبکه CATV مسی، ارائه دهنده کابل سیگنال را از طریق یک کابل کواکسیال به خانه می رساند. در ابتدایی ترین شبکه، کابل وارد خانه می شود و به یک تلویزیون هدایت می شود. با این حال، بسیاری از خانه ها بیش از یک تلویزیون دارند. برای خانه هایی با چندین تلویزیون، سیگنال ارائه دهنده کابل باید برای هر تلویزیون تقسیم شود تا سیگنال را دریافت کند. تقسیم معمولاً با دستگاه ارزان قیمتی که معمولاً به آن اسپلیتر می‌گویند انجام می‌شود. اسپلیتر نیازی به برق ندارد. معمولاً یک ورودی دارد و ممکن است دو، سه، چهار یا بیشتر خروجی داشته باشد. یک کابل جداگانه از اسپلیتر به هر تلویزیون هدایت می شود.

یکی از مشکلات این نوع شبکه از دست دادن قدرت سیگنال است. همانطور که سیگنال ارائه دهنده کابل تقسیم می شود و به چندین تلویزیون هدایت می شود، قدرت سیگنال به هر تلویزیون کاهش می یابد. افزودن تلویزیون های زیاد می تواند قدرت سیگنال را تا حدی کاهش دهد که هیچ یک از تلویزیون ها قدرت سیگنال کافی برای عملکرد صحیح را دریافت نکنند. هنگامی که این اتفاق می افتد، زمان آن است که به نصب یک شبکه CATV اکتیو فکر کنید.

شبکه نوری پسیو

انواع مختلفی از شبکه های نوری پسیو (PON) وجود دارد. یکی از رایج ترین انواع آن بسیار شبیه به شبکه CATV پسیو است که قبلا توضیح داده شد. اما به جای کابل کواکسیال از فیبر نوری استفاده می شود. بسیاری از دستگاه های پسیو مختلف برای پشتیبانی از انواع توپولوژی های فیزیکی شبکه در دسترس هستند. کوپلر های نوری هسته هر PON هستند. یک کوپلر نوری ممکن است دو یا چند سیگنال نوری را در یک خروجی ترکیب کند، یا کوپلر ممکن است یک ورودی نوری را بگیرد و آن را به دو یا چند خروجی مجزا توزیع کند.

بسیاری از کوپلر های نوری برای عملکرد دوطرفه (BiDi) طراحی شده اند که امکان استفاده از یک کوپلر را برای ترکیب سیگنال ها یا تقسیم سیگنال ها فراهم می کند. بنابراین، در یک کوپلر BiDi، هر پورت می تواند یک ورودی یا یک خروجی باشد. با این حال، برای یک برنامه PON، یک جفت کننده نوری که برای تقسیم یک سیگنال استفاده می شود، ممکن است به عنوان یک شکاف نوری نامیده شود.

در یک PON، ورودی به کوپلر به طور مساوی بین شش خروجی تقسیم می شود. داده‌ هایی که به کوپلر می‌ روند به هر خروجی فرستاده می‌ شوند، درست همانطور که سیگنال ارائه‌ دهنده CATV به هر تلویزیون در شبکه مس پسیو ارسال می‌ شود. اگرچه هر خروجی همان اطلاعات ورودی را حمل می کند، قدرت سیگنال بر اساس تعداد خروجی ها کاهش می یابد. محدودیت محدودی در تعداد خروجی ها برای برنامه PON وجود دارد. به طور معمول، محدودیت 32 است. با این حال، برخی از برنامه ها ممکن است بیشتر را پشتیبانی کنند.

انواع تجهیزات پسیو شبکه

عناصر شبکه پسیو، برای تقویت و انتقال سیگنال استفاده می شود

کابل شبکه

حداکثر سرعت انتقال 10 مگابیت بر ثانیه

حداکثر طول شبکه 500 متر

به کابل کواکسیال نازک 10Base2 (که در آن حداکثر طول قطعه 185، np RG-58 است) و استاندارد 10Base5 ضخیم کواکسیال (به عنوان مثال RG8، 11) تقسیم می شود.

مقاوم در برابر تداخل، اما مستعد آسیب و یافتن عیب دشوار است

شناخته شده ترین کانکتور BNC مورد استفاده

کابل متقارن (زوج به هم تابیده)

متشکل از 4 جفت سیم مسی پیچ خورده (پیچاندن اجازه می دهد تا تداخل الکترومغناطیسی را حذف کنید)

به طور عمده در توپولوژی ستاره استفاده می شود

چهار نوع اصلی این کابل عبارتند از: U/UTP، F/UTP، S/FTP، SF/UTP.

کانکتور های مورد استفاده: RJ-45 و RJ-11

فیبر نوری

داده ها به صورت یک پرتو نور منتقل می شوند

آنها با توان عملیاتی بالا، ایمنی نویز، انتقال در فواصل طولانی مشخص می شوند

تک حالته، چند حالته یا پله ای، گرادیان و راه راه، مسطح و فیبری هستند.

مورد استفاده در خطوط تلفن، شبکه های مخابراتی، تلویزیون کابلی و غیره

اتصالات FC، LC، SC، ST

پچ کورد

کابل اتصال کوتاه، به عنوان مثال، دستگاه های شبکه با یک ایستگاه کاری

امواج رادیویی و مادون قرمز

سیگنال را به صورت بی سیم با استفاده از محدوده فرکانس از 3 کیلوهرتز تا 3 تراتز ارسال می کنید

پچ پنل

سازمان دهنده های کابل

دیگر تجهیزات پسیو شبکه

پس مجدد تکرار می کنیم که، تجهیزات پسیو شبکه به تجهیزاتی گفته می شود که برای کار کردن نیازی به انرژی برق ندارند و معمولا وظیفه حفاظت و نگهداری از سایر تجهیزات شبکه (رک شبکه، داکت و ترانکینگ) و یا انتقال اطلاعات (کابل شبکه، پچ کورد، سوکت و کیستون) را به عهده دارند.

• پریز‌ ها، پریز های کامپیوتر
• رک و کابینت
• فریم و قاب های نصب
• داکت
• مسدود کننده داکت
• فیس پلیت
• سوکت شبکه
• ترانک
• بلنک پنل
• کیستون شبکه 
• سوکت شبکه و تلفن جز دیگر تجهیزات پسیو شبکه هستند.