کابل شبکه برای اتصال و انتقال داده ها و اطلاعات بین رایانه ها، روتر ها، سوئیچ ها و شبکه های فضای ذخیره سازی استفاده می شود. این کابل ها در اصل حامل یا رسانه ای هستند که داده ها از طریق آنها جریان می یابد.

انواع مختلفی از کابل های ارتباطی وجود دارد و نوع مناسب برای استفاده به ساختار و توپولوژی معماری کلی سیستم بستگی دارد. متداول ترین انواع کابل های ارتباطی که از آن به عنوان “کابل جفت پیچ خورده” یاد می شود، غالب هستند. در شبکه های محلی؛ معمولاً محیط‌ های اداری، سایت‌ های فروشگاهی و تجاری، کابل ‌کشی مسی، یعنی کابل جفت پیچ‌خورده، متداول‌ترین نوع کابل است.

انواع کلی کابل شبکه

کابل جفت پیچ خورده در بسیاری از شبکه های اترنت استفاده می شود. متشکل از چهار جفت سیم یا هادی نازک، این سیم ها یا هادی ها، در داخل عایق یا غلاف بیرونی کابل قرار دارند. هر جفت به چندین پیچ اضافی پیچ خورده است. این پیچ ها برای جلوگیری از تداخل سایر دستگاه ها و در واقع سایر کابل های مجاور طراحی شده اند!

کابل کشی فیبر نوری در جایی که ممکن است به پهنای باند بالا نیاز باشد مشخص شده است. به خصوص در محیط مرکز داده و جایی که یک نصب نیاز به ظرفیت بالایی دارد، معمولاً یک بیمارستان، فرودگاه، بانک…

البته انواع دیگری از کابل ها وجود دارد، یعنی کابل کواکسیال، کابل چند جفتی و البته انواع دیگری از آن ها مانند بی سیم که در غیر این صورت با نام وای فای شناخته می شوند.

کابل شبکه چیست؟

به طور کلی، کابل شبکه نوعی سیم‌کشی کابلی است که در ارتباطات راه دور استفاده می‌ شود و داده ‌ها را از رایانه‌ های فردی به یک شبکه بزرگ‌تر رله یا وصل می‌ کند. گاهی اوقات این کابل ها خارجی هستند و می توان از آنها برای انجام کار هایی مانند وصل کردن رایانه به مودم های اینترنتی یا پورت های زمینی استفاده کرد. آنها همچنین می توانند بخشی از یک زیرساخت بزرگتر باشند و در این موارد اغلب در دیوار ها به همراه چیز هایی مانند برق کاری و‌ غیره ساخته می شوند تا دسترسی آماده به اینترنت و خدمات تلویزیون کابلی را فراهم کنند.

وقتی صحبت از مشخصات فنی می شود، انواع مختلفی وجود دارد، اما متداول ترین آنها جفت تابیده یا پیچ خورده، کواکسیال، اترنت و فیبر نوری است. همه قابل تعویض نیستند و هر کدام معمولاً برای یک هدف خاص مناسب هستند، بنابراین هر کسی که به دنبال خرید کابل یا نصب آن برای یک پروژه خاص است معمولاً عاقلانه است که قبل از سرمایه گذاری کمی تحقیق کند.

چرا از کابل شبکه استفاده می شود؟

شبکه های کامپیوتری می تواند چیزی شبیه به یک علم پیچیده باشد، اما وقتی صحبت از کابل کشی می شود، هدف کاملاً واضح است. یعنی انتقال اطلاعات اطلاعات از مکانی به مکان دیگر از طریق یک سری از “بسته های” داده، اساساً بیت ها و بایت هایی از اطلاعات رمزگذاری شده عددی است که توسط یک کامپیوتر یا دستگاه به دیگری ارسال می شود.

به منظور ارتقای کارایی و سرعت، اکثر شبکه‌ ها داده ‌ها را به کوچک‌ترین قطعات آن – بیت‌ ها و بایت‌ ها – تقسیم می‌ کنند و سپس آن قطعات کوچک را به صورت جداگانه ارسال می‌ کنند. پس از رسیدن به مقصد، آنها دوباره مرتب می شوند. کابل مجرای لوله را فراهم می کند و اساساً به عنوان مسیر عبور آن قطعات عمل می کند. طبیعتا در این حالت سرعت بیشتر می شود و خب احتمال خطا هم کمتر می شود.

کابل های زوج به هم تابیده

گفتیم کابل زوج به هم تابیده یکی از انواع کابل های شبکه است. حالا باید این نکته را اضافه کنیم که خود کابل په هم تابیده هم مدل های متفاوتی دارد که در ادامه بررسی می کنیم. مدل های UTP ،STP SFTP، FTP چهار نوع کابل زوج به هم تابیده هستند.

کابل زوج به هم تابیده بدون محافظ (UTP) در بسیاری از شبکه های اترنت خانگی و تجاری استفاده می شود. دارای چهار جفت سیم است که در داخل مخفظه کابل قرار دارند. هر جفت به چندین پیچ اضافی پیچیده می شود تا از تداخل سایر دستگاه های موجود در شبکه جلوگیری شود. ساختار این نوع کابل ها قابلیت اطمینان آن را افزایش می دهد و به به حداقل رساندن خرابی های شبکه کمک می کند و به همین دلیل در شبکه هایی که تعداد زیادی کاربر یا رایانه های متصل زیادی وجود دارد رایج است. آیا می خواهید تا 30٪ در صورتحساب های ماهانه خود صرفه جویی کنید؟ این ابزار به شما کمک می کند تا این کار را انجام دهید.

کابل های کواکسیال

مسیریاب‌ های بی‌ سیم و سایر اجزاء، امکان راه‌اندازی شبکه‌ ای با کابل‌ های کمتر را فراهم می‌ کنند. کابل کواکسیال یا همان طور که گاهی اوقات کواکسیال شناخته می شود، یکی دیگر از انواع رایج کابل شبکه است. این یک هادی مسی در مرکز خود دارد و یک پوشش پلاستیکی به عنوان عایق بین هادی مرکزی و یک سپر فلزی عمل می کند. پوشش ممکن است نازک یا ضخیم باشد. پوشش ضخیم تر انعطاف پذیری کمتری دارد، اما ممکن است محافظت بیشتری ایجاد کند.

کابل های اترنت

کابل متقاطع اترنت نیاز به سوئیچ های شبکه یا روتر ها را از بین می برد. این کابل همچنین به رایانه ها اجازه می دهد تا با استفاده از آداپتور های شبکه خود، مانند کارت رابط شبکه (NIC) متصل شوند. افرادی که مایل به خرید کابل شبکه قابل حمل برای حمل وسایلی مانند رایانه های لپ تاپ به پورت های اینترنت خارجی یا جک هستند، معمولاً این نوع را انتخاب می کنند.

فیبر های نوری

بسیاری از کاربران کامپیوتر با کابل اترنت آشنایی دارند، زیرا این کابل را به کامپیوتر یا مودم پرسرعت خود وصل می کنند تا به اینترنت متصل شوند.

کابل های فیبر نوری برای شبکه هایی که فواصل زیادی را در بر می گیرند استفاده می شود. در نتیجه این نوع کابل ها دارای چندین لایه پوشش محافظ می باشند. همچنین نور را بر خلاف سیگنال های الکتریکی مانند کابل های دیگر منتقل می کند. این باعث می شود کابلی ایده آل برای محیط های شبکه ای باشد که در معرض مقادیر زیادی تداخل الکتریکی هستند. همچنین اطلاعات را با سرعت بالا منتقل می کند و بنابراین در محیط های شبکه بزرگ مانند محیط های مورد استفاده توسط مشاغل بزرگ استفاده می شود.

نگاهی به دنیای بی سیم

شبکه‌‌ های بی‌ سیم و وایرلس و مبادلات داده‌ ها در بسیاری از نقاط جهان به طور فزاینده‌ای محبوب شده ‌اند، و باعث شده است که برخی درباره ارتباط طولانی‌مدت شبکه‌ های زمینی و کابل‌ هایی که از آنها پشتیبانی می‌ کنند، شک کنند. با این حال، درک این نکته مهم است که در حالی که کامپیوتر های فردی ممکن است به سرور ها به صورت بی سیم متصل شوند، آن سرور ها هنوز روی زمین و با سیم هستند. برای مثال، شبکه‌ های بی‌ سیم خانگی همچنان به کابلی نیاز دارند که مودم را به منبع داده‌ های اینترنتی متصل کند. در مقیاس بزرگتر، همین امر برای مشاغل و شرکت ها هم صدق می کند. کابل های آینده ممکن است شکل یا شکل کمی متفاوت داشته باشند، اما به طور قطع اینها همچنان بخش مهمی از چشم انداز ارتباطات از راه دور خواهند بود. در کل کابل های شبکه جز مهم و تاثیر گذاری از تجهیزات شبکه هستند.